Table 7 also shows data on repeater

Table 7 also shows data on repeater rates in primary and secondary schools, primary school drop-out rate and school days. Based on these measures, Korea seems to maintain better quality of education: repetition rates and drop-out rate were substantially lower, and school term was longer in Korea than in the OECD or in developing countries. Thus,high quality of education in Korea can be thought of as an outcome of high quality of teachers, long school days and low repetition and drop-out rates, rather than of high public expenditures.
Because the government has only been able to make small expenditures in education during the period, a substantial part of educational costs was financed by private sources. Table 8 shows educational expenditures by types and sources. Expenditures on education comprises in-school and out-of-school expenditures. In-school expenditures are the expense for the operation and construction of schools, and are financed by students, central and local governments and private foundations. Out-of-school expenditures are the educational expenses for textbooks, transportation and room and board, which are borne by students.14 According to these statistics, total expenditures for education were estimated at 146 billion won, or 8.8 percent of GNP, in 1968 and increased to 18,126 billion won, or 10.8 percent of GNP, in 1990. The substantial part of this education spending is financed by private sources: for the period from 1968 to 1990 more than 63 percent of total education expenditures were paid by students.

Results (Thai) 2:

ตารางที่ 7 ยังแสดงให้เห็นข้อมูลเกี่ยวกับอัตราการทวนในโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาอัตราการลดลงออกและวันที่ไปโรงเรียน ขึ้นอยู่กับมาตรการเหล่านี้เกาหลีดูเหมือนว่าจะรักษาคุณภาพการศึกษาที่ดีขึ้นของอัตราการทำซ้ำและอัตราการลดลงออกได้ต่ำและระยะยาวโรงเรียนในเกาหลีกว่าในโออีซีดีหรือในประเทศกำลังพัฒนา ดังนั้นคุณภาพของการศึกษาในประเทศเกาหลีสามารถจะคิดว่าเป็นผลมาจากคุณภาพของครูผู้สอนที่โรงเรียนวันยาวและการทำซ้ำในระดับต่ำและลดลงออกอัตรามากกว่าของค่าใช้จ่ายของประชาชนสูง.
เพราะรัฐบาลได้รับเพียงสามารถที่จะทำให้มีขนาดเล็ก ค่าใช้จ่ายในการศึกษาในช่วงระยะเวลาที่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของค่าใช้จ่ายทางการศึกษาที่ได้รับทุนจากแหล่งส่วนตัว ตารางที่ 8 แสดงให้เห็นถึงค่าใช้จ่ายการศึกษาตามประเภทและแหล่งที่มา ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการศึกษาประกอบด้วยในโรงเรียนและค่าใช้จ่ายออกจากโรงเรียน ค่าใช้จ่ายในโรงเรียนมีค่าใช้จ่ายสำหรับการดำเนินงานและการก่อสร้างของโรงเรียนและนักเรียนทุนโดยรัฐบาลกลางและท้องถิ่นและมูลนิธิเอกชน ค่าใช้จ่ายออกจากโรงเรียนมีค่าใช้จ่ายในการศึกษาสำหรับตำราการขนส่งและห้องและคณะกรรมการที่ถูกพัดพาโดย students.14 ตามสถิติเหล่านี้รวมค่าใช้จ่ายเพื่อการศึกษาอยู่ที่ประมาณ₩ 146000000000 หรือร้อยละ 8.8 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ, ในปี 1968 และเพิ่มขึ้นเป็น 18,126 ล้านวอนหรือร้อยละ 10.8 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติในปี 1990 ส่วนหนึ่งที่สำคัญของการใช้จ่ายการศึกษานี้เป็นทุนจากแหล่งส่วนตัว: สำหรับงวด 1968-1990 มากกว่าร้อยละ 63 ของค่าใช้จ่ายการศึกษารวมได้รับเงินโดยนักศึกษา

Results (Thai) 3:

ตารางที่ 7 แสดงข้อมูลบนทวนอัตราในโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษา โรงเรียนเลิกอัตราและโรงเรียนวัน ตามมาตรการเหล่านี้เกาหลีน่าจะรักษาคุณภาพการศึกษาดีขึ้น อัตราการปล่อยออกและอัตราลดลงอย่างมากในระยะยาว และโรงเรียนในเกาหลีกว่าในทางเศรษฐกิจหรือในประเทศกำลังพัฒนา ดังนั้นคุณภาพของการศึกษาในเกาหลีสามารถคิดเป็นผลจากคุณภาพของครู โรงเรียนนานวันๆต่ำและเลื่อนออกอัตรา มากกว่ารายจ่ายสาธารณะสูง .
เพราะรัฐบาลเท่านั้นที่จะสามารถทำให้ค่าใช้จ่ายเล็ก ๆในการศึกษาในช่วงระยะเวลา ส่วนมากของค่าใช้จ่ายทางการศึกษา 1 โดย แหล่งข้อมูลส่วนตัวตารางที่ 8 แสดงให้เห็นว่าค่าใช้จ่ายทางการศึกษา โดยประเภทและแหล่งที่มา ค่าใช้จ่ายในการศึกษาประกอบด้วยในโรงเรียนและออกค่าใช้จ่ายของโรงเรียน ในค่าใช้จ่ายของโรงเรียน เป็นค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานและการก่อสร้างของโรงเรียน และทุนโดยนักเรียน รัฐบาลกลางและรัฐบาลท้องถิ่น และเอกชน มูลนิธิ ออกจากโรงเรียน ค่าใช้จ่ายเป็นค่าใช้จ่ายการศึกษาตำราการขนส่งและที่พักและอาหาร ซึ่งมาจาก students.14 ตามสถิติเหล่านี้ที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเพื่อการศึกษาอยู่ประมาณ 146 พันล้านวอน หรือ 8.8 เปอร์เซ็นต์ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ ใน 2511 และเพิ่มขึ้น 18126 พันล้านวอน หรือ ร้อยละ 10.8 ของ GNP , ใน 1990 ส่วนที่สำคัญของการศึกษาครั้งนี้ใช้เป็นทุนโดยแหล่งข้อมูลส่วนบุคคล :ในช่วงปี 1990 กว่า 63 เปอร์เซ็นต์ของค่าใช้จ่ายในการศึกษาทั้งหมดถูกจ่ายโดยนักศึกษา