vocabulary seems to relate to speak

vocabulary seems to relate to speaking ability substantially and to be probably the strongest of many speaking ability components (e.g., pronunciation and fluency) at the beginner level, although each study has its own weakness. It is also interesting to review the studies above with special focus on the aspects of vocabulary they targeted. The four studies (Adams, 1980; Higgs & Clifford, 1982; Koizumi & Kurizaki, 2002; Takiguchi, 2003) dealt with a relationship between (a) speaking ability and (b) vocabulary used in speaking performance (vocabulary performance), and the degree of associations were rather strong. On the other hand, Ishizuka (2000) examined an association between (a) speaking ability and (c) vocabulary stored as knowledge (vocabulary knowledge), showing a moderate relationship. Therefore, the results above can lead to the following hypothesis: The relationship between speaking ability and vocabulary performance is stronger than the one between speaking ability and vocabulary knowledge

Results (Thai) 1:

คำศัพท์น่า จะเกี่ยวข้องกับความสามารถในการพูดมาก และ อาจจะแข็งแกร่งมากพูดความสามารถในส่วนประกอบ (เช่น การออกเสียงและแคล่ว) ที่ระดับเริ่มต้น ถึงแม้ว่าแต่ละการศึกษามีจุดอ่อนของตนเอง ก็น่าสนใจเพื่อทบทวนศึกษาข้างต้น มีความสำคัญเป็นพิเศษในด้านของคำศัพท์ที่พวกเขากำหนดเป้าหมาย ศึกษา 4 (Adams, 1980 Higgs และคลิฟฟอร์ด 1982 โคอิซึมิ & Kurizaki, 2002 Takiguchi, 2003) ดำเนินความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการ (ก) พูดและ (ข) คำศัพท์ใช้พูดประสิทธิภาพ (ศัพท์ประสิทธิภาพ), และระดับของความสัมพันธ์ค่อนข้างแข็งแรง บนมืออื่น ๆ (2000) ไว้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการพูดและคำศัพท์ (c) เก็บไว้เป็นความรู้ (รู้คำศัพท์), (a) แสดงความสัมพันธ์ปานกลาง ดังนั้น ผลข้างต้นสามารถทำให้สมมติฐานต่อไปนี้: ความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพการทำงานคำศัพท์และความสามารถในการพูดคือทำไมระหว่างพูดคำศัพท์และความรู้

Results (Thai) 2:

คำศัพท์ที่น่าจะเกี่ยวข้องกับความสามารถในการพูดอย่างมีนัยสำคัญและจะเป็นน่าจะเป็นที่สุดของความสามารถในการพูดส่วนประกอบจำนวนมาก (เช่นการออกเสียงและความคล่องแคล่ว) ที่ระดับเริ่มต้นถึงแม้ว่าการศึกษาแต่ละคนมีความอ่อนแอของตัวเอง นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสนใจในการทบทวนการศึกษาดังกล่าวข้างต้นที่มีความสำคัญเป็นพิเศษในแง่มุมของคำศัพท์ที่พวกเขามีการกำหนดเป้​​าหมาย สี่การศึกษา (อดัมส์, 1980; ฮิกส์และ Clifford, 1982; โคอิซึมิและ Kurizaki 2002; Takiguchi, 2003) การจัดการกับความสัมพันธ์ระหว่าง (ก) การพูดความสามารถและ (ข) คำศัพท์ที่ใช้ในการปฏิบัติงานที่พูด (ประสิทธิภาพคำศัพท์) และ ระดับของสมาคมมีกำลังค่อนข้างแรง ในทางตรงกันข้าม, Ishizuka (2000) ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่าง (ก) ความสามารถในการพูดและ (ค) คำศัพท์ที่ถูกเก็บไว้เป็นความรู้ (ความรู้คำศัพท์) แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ในระดับปานกลาง ดังนั้นผลดังกล่าวข้างต้นสามารถนำไปสู่​​สมมติฐานต่อไปนี้: ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการพูดและประสิทธิภาพการทำงานของคำศัพท์ที่มีความแข็งแรงมากกว่าหนึ่งระหว่างความสามารถในการพูดและความรู้คำศัพท์

Results (Thai) 3:

คำศัพท์ที่ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษมากและอาจจะเป็นที่แข็งแกร่งของความสามารถในการพูดหลายองค์ประกอบ เช่น การออกเสียง และความคล่องแคล่ว ) ที่ระดับเริ่มต้น ถึงแม้ว่าแต่ละการศึกษามีจุดอ่อนของตัวเอง นอกจากนี้ยังน่าสนใจที่จะทบทวนการศึกษาโดยเน้นพิเศษในด้านของคำศัพท์ที่กำหนดเป้าหมาย 4 การศึกษา ( Adams , 1980 ; &คลิฟฟอร์ดฮิกส์ , 1982 ;โคอิซึมิ& kurizaki , 2002 ; takiguchi , 2003 ) จัดการกับความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการพูด ( a ) และ ( b ) คำศัพท์ที่ใช้ในการพูดแสดง ( การแสดงคำศัพท์ ) และระดับของสมาคมเข้มแข็งมากกว่า บนมืออื่น ๆ , อิชิซึกะ ( 2 ) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการพูด ( ) และ ( c ) คำศัพท์เก็บไว้เป็นความรู้ ( ความรู้คำศัพท์ )แสดงความสัมพันธ์ในระดับปานกลาง จากผลดังกล่าวข้างต้นสามารถนำไปสู่สมมติฐานดังต่อไปนี้ : ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการพูดและการแสดงคำศัพท์แข็งแกร่งกว่าหนึ่งระหว่างความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษและความรู้คำศัพท์