Various interventions have been use

Various interventions have been used to increase DF- PROM and functional ability in stroke patients, includingankle joint exercises, joint mobilization, and mobilization with movement (MWM).6-8 Nakayama et al8 applied an ankle inclined board exercise to poststroke hemiparetic patients, which produced significant improvements in walking velocity, decreased the number of steps in the 10 m walking test, and decreased the timed up-and-go test performance time. Furthermore, Kluding and Santos6 reported an increase in ankle ROM and a decrease in the time required to transition from a seated to a standing position following joint mobilization combined with func- tional task practice. Lastly, An and Jo7 performed a ran- domized controlled trial in stroke patients and demonstrated increased ankle DF-PROM, strength, and gait function in patients receiving MWM as compared with the control arm (ie, no therapy received).

Results (Thai) 1:

การแทรกแซงต่าง ๆ ได้ถูกนำมาใช้เพื่อเพิ่ม DF- พรหมและความสามารถในการทำงานในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง, การออกกำลังกายร่วมกัน includingankle การระดมทุนและการระดมกับการเคลื่อนไหว (MWM) 0.6-8 Nakayama et AL8 ใช้ข้อเท้าเอียงออกกำลังกายคณะกรรมการที่จะ poststroke ผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกซึ่ง ผลิตการปรับปรุงที่สำคัญความเร็วในการเดิน, การลดลงจำนวนของขั้นตอนในการทดสอบการเดิน 10 เมตรและลดลงหมดเวลาขึ้นและไปเวลาทดสอบประสิทธิภาพ นอกจากนี้ Kluding และ Santos6 รายงานการเพิ่มขึ้นที่ข้อเท้ารอมและลดลงในระยะเวลาที่ต้องเปลี่ยนจากการนั่งการยืนตำแหน่งดังต่อไปนี้การชุมนุมร่วมกันรวมกับการปฏิบัติงานที่มีฟังก์ชันการทำงาน tional สุดท้าย An และ Jo7 ดำเนินการทดลองใช้ ran- domized ควบคุมในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองและแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นที่ข้อเท้า DF-PROM พลังและฟังก์ชั่นการเดินในผู้ป่วยที่ได้รับ MWM เมื่อเทียบกับแขนควบคุม (เช่นไม่มีการบำบัดที่ได้รับ)

Results (Thai) 2:

การแทรกแซงต่างๆได้ถูกนำมาใช้ในการเพิ่ม DF-พรหมและความสามารถในการทำงานในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง, รวมทั้งการออกกำลังกายร่วมกัน, การร่วมมือ, และการระดมความเคลื่อนไหว (MWM). 6-8 Nakayama et al8 นำข้อเท้าไป ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองซึ่งผลิตการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญในความเร็วการเดินลดจำนวนขั้นตอนในการทดสอบการเดิน10เมตรและลดเวลาการทำงานของการทดสอบขึ้นและไปได้ทันที นอกจากนี้, Kluding และ Santos6 รายงานการเพิ่มขึ้นของข้อเท้ารอมและการลดลงในเวลาที่จำเป็นในการเปลี่ยนจากการนั่งไปยังตำแหน่งยืนต่อไปร่วมกันรวมกับการปฏิบัติงาน func-tional. สุดท้าย, และ Jo7 ดำเนินการทดลองการควบคุมการทำงานในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองและแสดงให้เห็นข้อเท้าที่เพิ่มขึ้น DF-พรหม, ความแข็งแรง, และการดำเนินการในผู้ป่วยที่ได้รับ MWM เมื่อเทียบกับแขนควบคุม (เช่น, ไม่มีการรักษาด้วยการบำบัด).

Results (Thai) 3:

การแทรกแซงต่างๆได้ถูกใช้เพื่อปรับปรุง df-prom และความสามารถในการทำงานของผู้ป่วยจังหวะได้แก่ข้อเท้าเคลื่อนไหวการเคลื่อนไหวข้อต่อและการเคลื่อนไหวของ MWM ลดจำนวนขั้นตอนการทดสอบเดิน 10-m ลดเวลาและเวลาในการปฏิบัติงาน นอกจากนี้โคลดิงและซานโตส 6 รายงานว่าการเคลื่อนไหวของข้อเท้าเพิ่มขึ้นและลดเวลาที่ใช้ในการเปลี่ยนจากท่านั่งยืน สุดท้ายแอนและเจ็ดทำการทดลองแบบสุ่มในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองพบว่าผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยการเพิ่ม df-prom ข้อเท้าความแข็งแรงและการเดินในกลุ่มควบคุม