Mrs Penniman wrote to Morris. She w

Mrs Penniman wrote to Morris. She wanted to see him. Morris angrily threw her letter into the fire. She wanted to come to his office. He said no – his office was very difficult to find. They met for a walk. Mrs Penniman had nothing new to say. But Morris had something to say.‘I know the doctor is the same. He’s never going to give us anything don’t talk to me about him. The fight is finished. I’m the loser, I’m not going to marry Catherine!’ ‘Morris, she loves you very much, Do you know that?’‘No, I don’t. I don’t want to know. You must be a good friend to her. The doctor can help you.’ ‘The doctor! He’ll say, “I told you! He was no good!”’ Morris went very red. ‘You can tell her that I don’t want to come between her and her father. And I don’t want her to lose her money because of me.’‘You’re very clever with words,’ said Mrs Penniman.‘I must do something very clever with my life next,’ he said. ‘This is not clever at all.’Morris came to see Catherine. He said suddenly, ‘I’m going away to New Orleans. I’m going to buy some coffee.’‘Take me with you,’ said Catherine. ‘No, it’s a dirty and dangerous place. People get ill there.’‘Then you must not go. When people are going to marry, buying coffee is not important. Think about me, not coffee. We must not wait too long.’ She spoke strongly, her hands on Morris’s arm. Was this the time to break with Catherine?‘I don’t like this noisy Catherine, I like you when you’re quiet,’ said Morris.‘But I don’t ask much of you. When are you coming again?’‘Saturday,’ he answered and smiled.‘Come tomorrow. I’m very quiet now. Please, tomorrow.’‘I said Saturday,’ he said, but did not smile this time.‘Tomorrow I’ll be in the office.’ She looked at his hard, cold eyes. ‘Morris,’ she said quietly, ‘you’re going to leave me.’‘Yes. I’ll write to you – that’s better.’‘Morris, I gave up everything for you!’ she cried. ‘You can have it all back.’‘Morris, why are you doing this now? What is different?’ ‘Wait for my letter.’‘Ah, you’re not coming back.’He got away from her and closed the door behind him.

Results (Thai) 1:

นาง Penniman เขียนถึงมอร์ริส เธออยากจะเห็นเขา มอร์ริสโกรธโยนจดหมายของเธอเข้าไปในกองไฟ เธออยากจะมาที่สำนักงานของเขา เขากล่าวว่าไม่มี - สำนักงานของเขาเป็นเรื่องยากมากที่จะหา พวกเขาพบกันเดิน นาง Penniman มีอะไรใหม่ที่จะพูด แต่มอร์ริสมีอะไรบางอย่างที่จะบอกว่า
'ฉันรู้ว่าหมอเหมือนกัน เขาไม่เคยจะให้อะไรเราไม่ได้พูดคุยกับผมเกี่ยวกับเขา การต่อสู้จะเสร็จสิ้น ฉันแพ้ฉันไม่ได้จะแต่งงานกับแคทเธอรี!
'มอร์ริสเธอรักคุณมากคุณรู้หรือไม่ว่า?
'ไม่ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่ต้องการที่จะรู้ว่า คุณจะต้องเป็นเพื่อนที่ดีกับเธอ แพทย์สามารถช่วยให้คุณ.
'แพทย์! เขาจะพูดว่า“ผมบอกคุณ! เขาเป็นคนไม่ดี!'
มอร์ริสสีแดงไปมาก 'คุณสามารถบอกเธอว่าฉันไม่ต้องการที่จะมาระหว่างเธอและพ่อของเธอ และฉันไม่อยากให้เธอต้องสูญเสียเงินของเธอเพราะฉัน.'
'คุณฉลาดมากกับคำว่า' นาง Penniman กล่าวว่า
'ฉันจะต้องทำอะไรบางอย่างที่ฉลาดมากกับชีวิตของฉันต่อไป' เขากล่าว 'นี้ไม่ฉลาดที่ทั้งหมด.
มอร์ริสมาดูแคทเธอรี ทันใดนั้นเขากล่าวว่า 'ผมจะไปนิวออร์ ฉันจะไปซื้อกาแฟบาง.
'พาฉันกับคุณ' แคทเธอรีกล่าวว่า
'ไม่มีก็สกปรกและอันตรายสถานที่ คนได้รับป่วยมี.'
'แล้วคุณไม่ต้องไป เมื่อคนจะไปแต่งงานกับซื้อกาแฟไม่สำคัญ คิดเกี่ยวกับฉันไม่ได้กาแฟ เราไม่ต้องรอนานเกินไป. เธอพูดอย่างยิ่งมือของเธอบนแขนของมอร์ริส นี่คือช่วงเวลาที่จะทำลายกับแคทเธอรี?
'ผมไม่ชอบที่มีเสียงดังแคทเธอรีนี้ผมชอบคุณเมื่อคุณกำลังเงียบ' กล่าวว่ามอร์ริส
'แต่ฉันไม่ได้ขอมากของคุณ เมื่อคุณมาอีกครั้งหรือไม่'
'วันเสาร์' เขาตอบและยิ้ม
'มาในวันพรุ่งนี้ ฉันเงียบมากในขณะนี้ กรุณาพรุ่งนี้.
'ผมบอกว่าวันเสาร์ที่' เขากล่าวว่า แต่ไม่ได้ยิ้มเวลานี้
พรุ่งนี้ฉันจะเป็นในสำนักงาน. เธอมองที่ยากตาเย็นของเขา
'มอร์ริส' เธอพูดอย่างเงียบ ๆ 'คุณกำลังจะทิ้งฉัน.'
'ใช่. ฉันจะเขียนถึงคุณ - ที่ดีกว่า.
'มอร์ริสผมให้ขึ้นทุกอย่างสำหรับคุณ! เธอร้องไห้.
'คุณสามารถมีมันกลับมาทั้งหมด.
'มอร์ริสทำไมคุณทำเช่นนี้แล้ว? อะไรคือสิ่งที่แตกต่างกัน?'
'รอจดหมายของฉัน.'
'โอ้คุณไม่ได้กลับมา.
เขาได้ออกไปจากเธอและปิดประตูหลังเขา

Results (Thai) 2:

นางเปนมาเขียนถึงมอร์ริส เธออยากเห็นเขา มอร์ริสของเธอโยนตัวอักษรของเธอลงไปในกองไฟ เธอต้องการมาที่สำนักงานของเขา เขากล่าวว่าไม่มี-สำนักงานของเขาเป็นเรื่องยากมากที่จะหา เดินทางไปทำงาน เขามีอะไรใหม่ที่จะพูด แต่มอร์ริสมีบางสิ่งบางอย่างที่จะพูด
' ฉันรู้ว่าแพทย์เหมือนกัน เขาไม่มีทางที่จะให้สิ่งที่เราไม่พูดคุยกับฉันเกี่ยวกับเขา การต่อสู้เสร็จสิ้น ฉันเป็นผู้แพ้ฉันจะไม่แต่งงานกับแคทเธอรีน! '
' มอร์ริสเธอรักคุณมากคุณรู้หรือไม่? '
' ไม่ใช่ฉันไม่ ฉันไม่อยากรู้ คุณจะต้องเป็นเพื่อนที่ดีกับเธอ แพทย์สามารถช่วยคุณได้ '
' แพทย์! เขาจะบอกว่า "ผมบอกคุณ! ความคิดเห็น
หากท่าน ' คุณสามารถบอกเธอว่าฉันไม่ต้องการที่จะมาระหว่างเธอกับพ่อของเธอ และฉันไม่อยากให้เธอสูญเสียเงินเพราะฉัน '
' คุณฉลาดมากกับคำพูด '
' ฉันต้องทำสิ่งที่ฉลาดมากกับชีวิตของฉันต่อไป ' ' นี่ไม่ใช่การฉลาดเลย '
ดูเพิ่มเติม เขากล่าวว่าทันใดนั้น ' ฉันจะไปที่นิวออร์ลีนส์ ฉันจะซื้อกาแฟบางอย่าง '
' พาฉันไปกับคุณ ' แคเทรียม
"ไม่เป็นสถานที่ที่สกปรกและอันตราย ผู้คนป่วยอยู่ที่นั่น '
' แล้วคุณจะต้องไม่ไป เมื่อคนจะไปแต่งงาน, ซื้อกาแฟไม่สำคัญ. คิดเกี่ยวกับฉันไม่ใช่กาแฟ เราต้องไม่รอนานเกินไป ' เธอพูดอย่างรุนแรงมือของเธอบนแขนของมอร์ริส นี่คือเวลาที่จะทำลายกับแคทเธอรีน?
"ผมไม่ชอบที่มีเสียงดังนี้แคเทอรี, ผมชอบคุณเมื่อคุณเงียบ, ' มอร์ริสกล่าวว่า.
' แต่ผมไม่ได้ขอให้คุณมาก เมื่อไหร่ที่คุณมาอีกครั้ง '
' เสาร์ ' เขาตอบและยิ้ม
"มาพรุ่งนี้ ฉันเงียบมากในขณะนี้ กรุณา, พรุ่งนี้.
' ผมบอกว่าวันเสาร์ ' เขากล่าวว่าแต่ไม่ได้ยิ้มในเวลานี้
พรุ่งนี้ฉันจะอยู่ในสำนักงาน ' เธอมองไปที่ดวงตาที่แข็งและเย็นของเขา
' มอร์ริส ' เธอกล่าวอย่างเงียบๆว่า ' คุณจะออกจากฉัน '
ใช่ . ฉันจะเขียนถึงคุณ-ที่ดีกว่า '
' มอร์ริสผมให้ขึ้นทุกอย่างสำหรับคุณ! ' เธอร้องไห้
' คุณสามารถมีมันกลับมาทั้งหมด '
' มอร์ริส, ทำไมคุณกำลังทำเช่นนี้ในขณะนี้? อะไรที่แตกต่างกัน '
' รอจดหมายของฉัน '
' อา, คุณจะไม่กลับมา '
เขาออกไปจากเธอและปิดประตูหลังเขา

Results (Thai) 3:

คุณนายเพ็นนิแมนเขียนถึงมอร์ริส เธอต้องการพบเขา มอร์ริสโยนจดหมายของเธอเข้าไปในกองไฟด้วยความโกรธ เธอต้องการไปที่ออฟฟิศของเขา เขาบอกว่ามันยากที่จะหาออฟฟิศของเขา พวกเขาพบกันเพื่อเดินเล่น คุณนายเพ็นนิแมนไม่มีอะไรจะพูด แต่มอร์ริสมีบางอย่างจะพูด
ฉันรู้ว่าหมอก็เหมือนกัน เขาจะไม่ให้อะไรเราไม่ต้องพูดถึงเขา การต่อสู้จบลงแล้ว ฉันแพ้ฉันจะไม่แต่งงานกับแคทเธอรีน ภาย
มอร์ริสเธอรักคุณมากคุณก็รู้ ภาย
ไม่ฉันไม่รู้ฉันไม่ต้องการที่จะรู้ คุณต้องเป็นเพื่อนที่ดีของเธอ หมอสามารถช่วยคุณได้
คุณหมอคะ เขาจะพูดว่าฉันบอกคุณแล้ว เขาไม่ค่อยดี โดย
มอร์ริสหน้าแดง คุณสามารถบอกเธอว่าฉันไม่ต้องการที่จะยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับพ่อของเธอ ฉันไม่ต้องการให้เธอสูญเสียเงินเพราะฉัน
คุณพูดอย่างชาญฉลาดคุณนายเพ็นนิแมนกล่าว
ฉันต้องทำสิ่งที่ฉลาดมากในชีวิตของฉันต่อไปเขากล่าวว่า มันไม่ฉลาดเลย
มอร์ริสมาหาแคทเธอรีน จู่ๆเขาก็พูดว่าฉันจะไปนิวออร์ลีนส์ ฉันจะไปซื้อกาแฟ
พาฉันมาแคทเธอรีนกล่าว
ไม่มันเป็นสถานที่ที่สกปรกและอันตราย มีคนป่วย
แล้วคุณจะไม่ไป เมื่อผู้คนกำลังจะแต่งงานมันไม่สำคัญว่าจะซื้อกาแฟ คิดถึงฉันสิไม่ใช่กาแฟ เราไม่สามารถรอนานเกินไปเธอพูดอย่างดุเดือดมือของเธอบนแขนของมอร์ริส มันถึงเวลาที่จะเลิกกับแคทเธอรีน
“ฉันไม่ชอบเสียงดังแคทเธอรีนฉันชอบเวลาที่คุณเงียบ”มอร์ริสกล่าว
แต่ผมไม่ได้ถามคุณมาก คุณจะกลับมาเมื่อไหร่ ภาย
วันเสาร์เขาตอบด้วยรอยยิ้ม
มาพรุ่งนี้ ตอนนี้ฉันเงียบแล้ว ได้โปรดพรุ่งนี้
ฉันพูดว่าวันเสาร์เขากล่าวว่าแต่ครั้งนี้เขาไม่ยิ้ม
ผมจะอยู่ที่ออฟฟิศพรุ่งนี้เธอมองเข้าไปในดวงตาที่เย็นชาของเขา
มอร์ริสเธอพูดอย่างใจเย็นคุณจะทิ้งฉันไป
ใช่ค่ะ ผมจะเขียนถึงคุณแบบนี้ดีกว่า
มอร์ริสฉันทิ้งทุกอย่างเพื่อคุณ เธอร้องไห้
คุณสามารถได้รับมันทั้งหมดกลับมา
มอร์ริสทำไมคุณถึงทำมันตอนนี้ มันต่างกันยังไง ภาย
รอจดหมายของฉัน
โอ้คุณจะไม่กลับมา
เขาทิ้งเธอและปิดประตูข้างหลังเขา