I can imagine now that the last cla

I can imagine now that the last class of the week on a Friday afternoon is not one for which teachers have any particular fondness, despite the promise of freedom that lies after the final bell. For my twelve-year-old self, the weekend was the light at the end of the very long tunnel that was double chemistry with Mr. Walters. The Friday I remember so vividly was in winter; the light was already fading and it would be dark before I got home. It always seemed that the best and brightest part of the day was wasted in school – until Mr. Walters introduced me to the alkali metals.

Results (Thai) 1:

สามารถจินตนาการที่ชั้นสุดท้ายของสัปดาห์ในเย็นวันศุกร์ไม่ที่ครูมี fondness ใดใด แม้ มีสัญญาของเสรีภาพที่อยู่หลังสุดท้ายระฆัง สำหรับฉันสองปี ด้วยตนเอง วันหยุดได้แสงสว่างปลายอุโมงค์นานที่เคมีคู่กับนาย Walters วันศุกร์ที่ผมจำได้ว่า ดังน่าฟังได้ในฤดูหนาว แสงถูกเฟดแล้ว และมันจะมืดก่อนผมหน้าแรก เสมอจึงดูเหมือนว่า ส่วนที่สว่างมากที่สุด และดีที่สุดของวันได้เสวยในโรงเรียน – จนกว่านาย Walters แนะนำฉันกับโลหะแอลคาไล

Results (Thai) 2:

ฉันสามารถจินตนาการว่าตอนนี้ชั้นสุดท้ายของสัปดาห์ในช่วงบ่ายวันศุกร์ไม่ได้เป็นหนึ่งที่ครูมีความชื่นชอบใด ๆ แม้จะมีสัญญาของเสรีภาพที่อยู่หลังระฆังสุดท้าย สำหรับตนเองสิบสองปีของฉันวันหยุดสุดสัปดาห์เป็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ที่ยาวมากที่เป็นเคมีคู่กับนายวอลเตอร์ส วันศุกร์ที่ผมจำได้ว่าเพื่อให้เต็มตาอยู่ในฤดูหนาว แสงได้จางหายไปแล้วและมันจะมืดก่อนที่ผมจะกลับมาถึงบ้าน มันก็ดูเหมือนว่าส่วนที่ดีที่สุดและสว่างของวันที่สูญเสียในโรงเรียน - จนกว่านายวอลเตอร์สแนะนำผมให้โลหะอัลคาไล

Results (Thai) 3:

ฉันสามารถจินตนาการว่าตอนนี้คาบสุดท้ายของสัปดาห์ ในบ่ายวันศุกร์ ไม่ได้เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่ครูมีความเฉพาะใด ๆ แม้จะมีสัญญาของเสรีภาพที่อยู่หลังระฆังสุดท้าย สำหรับสิบสองปีเก่าตนเอง สุดสัปดาห์ เป็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ที่ยาวมากเป็นสองเท่า เคมี กับ นาย วอลเตอร์ วันศุกร์ผมจำได้อย่างชัดเจนในฤดูหนาวแสงสว่างก็จางหายไป และมันก็จะมืดก่อนถึงบ้าน มันดูเหมือนว่าส่วนที่ดีที่สุดและสว่างที่สุดของวันเมาใน–โรงเรียนจนกว่าคุณวอลเตอร์มาแนะนำฉันให้ด่างโลหะ