Although domestic dogs can respond

Although domestic dogs can respond to many facial cues displayed by other dogs and humans, it remains unclear whether they can differentiate individual dogs or humans based on facial cues alone and, if so, whether they would demonstrate the face inversion effect, a behavioural hallmark commonly used in primates to differentiate face processing from object processing. In this study, we first established the applicability of the visual paired comparison (VPC or preferential looking) procedure for dogs using a simple object discrimination task with 2D pictures. The animals demonstrated a clear looking preference for novel objects when simultaneously presented with prior-exposed familiar objects. We then adopted this VPC procedure to assess their face discrimination and inversion responses. Dogs showed a deviation from random behaviour, indicating discrimination capability when inspecting upright dog faces, human faces and object images; but the pattern of viewing preference was dependent upon image category. They directed longer viewing time at novel (vs. familiar) human faces and objects, but not at dog faces, instead, a longer viewing time at familiar (vs. novel) dog faces was observed. No significant looking preference was detected for inverted images regardless of image category. Our results indicate that domestic dogs can use facial cues alone to differentiate individual dogs and humans and that they exhibit a non-specific inversion response. In addition, the discrimination response by dogs of human and dog faces appears to differ with the type of face involved.

Results (Thai) 1:

แม้ว่าสุนัขในประเทศสามารถตอบสนองหลายหน้าสัญลักษณ์แสดง โดยสุนัขและมนุษย์อื่น ๆ มันยังคงไม่ชัดเจน ว่าพวกเขาสามารถแยกแยะแต่ละสุนัขหรือมนุษย์ตามสัญลักษณ์หน้าคนเดียว และ ดัง นั้น ว่าพวกเขาจะแสดงผลกลับหน้า จัดเตรียมพฤติกรรมโดยทั่วไปใช้ใน primates หน้าประมวลผลจากการประมวลผลวัตถุ ในการศึกษานี้ ครั้งแรกเราสร้างความเกี่ยวข้องของของกระบวนการแสดงผลจัดเป็นคู่เปรียบ (VPC หรือต้องมอง) สำหรับสุนัขใช้งานแบ่งแยกวัตถุเรื่องภาพ 2D สัตว์แสดงความสนใจมองชัดเจนสำหรับนวนิยายวัตถุเมื่อนำเสนอก่อนสัมผัสวัตถุที่คุ้นเคยกัน แล้วเรานำขั้นตอนการประเมินการหน้าแบ่งแยกและกลับตอบรับ VPC นี้ สุนัขที่แสดงให้เห็นความแตกต่างจากพฤติกรรมแบบสุ่ม การบ่งชี้ว่า ความสามารถในการแบ่งแยกตรวจสอบสุนัขตรงใบหน้า ใบหน้ามนุษย์ และวัตถุ รูป แต่รูปแบบของการดูชอบถูกขึ้นรูปประเภท ผู้กำกับดูนานที่นวนิยาย (เทียบกับการ ใบหน้ามนุษย์ที่คุ้นเคย) และวัตถุ แต่ไม่ที่ใบหน้าสุนัข แทน เวลาดูนานที่ใบหน้าสุนัขคุ้นเคย (เทียบกับนวนิยาย) ถูกตรวจสอบ พบชอบมองไม่สำคัญสำหรับกลับภาพว่าภาพประเภท ผลของเราบ่งชี้ว่า สุนัขในประเทศสามารถใช้สัญลักษณ์หน้าคนเดียวเพื่อแบ่งแยกแต่ละสุนัขและมนุษย์ และพวกเขาแสดงการตอบสนองกลับไม่เฉพาะเจาะจง นอกจากนี้ ตอบแบ่งแยก โดยสุนัขของมนุษย์และสุนัขหน้าปรากฏแตกต่างกับชนิดของใบหน้าที่เกี่ยวข้อง

Results (Thai) 2:

แม้ว่าสุนัขในประเทศสามารถตอบสนองต่อความหมายใบหน้าหลายแสดงโดยสุนัขตัวอื่น ๆ และมนุษย์ก็ยังไม่ชัดเจนว่าพวกเขาสามารถแยกความแตกต่างของแต่ละบุคคลหรือสุนัขมนุษย์ขึ้นอยู่กับความหมายของใบหน้าเพียงอย่างเดียวและถ้าเป็นเช่นนั้นไม่ว่าพวกเขาจะแสดงให้เห็นถึงผลกระทบที่เกิดผกผันใ​​บหน้าตราพฤติกรรมทั่วไป บิชอพที่ใช้ในการแยกความแตกต่างในการประมวลผลการประมวลผลจากใบหน้าของวัตถุ ในการศึกษานี้เราก่อตั้งขึ้นครั้งแรกการบังคับใช้ของการเปรียบเทียบภาพคู่ (VPC หรือกำลังมองพิเศษ) ขั้นตอนสำหรับสุนัขใช้งานการเลือกปฏิบัติวัตถุง่ายด้วยภาพ 2D สัตว์ที่แสดงให้เห็นถึงการตั้งค่าการมองที่ชัดเจนสำหรับวัตถุนวนิยายเมื่อนำเสนอพร้อมกันกับวัตถุที่คุ้นเคยก่อนที่สัมผัส จากนั้นเราจะนำขั้นตอน VPC นี้เพื่อประเมินการเลือกปฏิบัติใบหน้าและการตอบกลับของพวกเขา สุนัขแสดงให้เห็นว่าการเบี่ยงเบนจากพฤติกรรมสุ่มแสดงให้เห็นความสามารถในการเลือกปฏิบัติเมื่อตรวจสอบใบหน้าของสุนัขตรงใบหน้าของมนุษย์และวัตถุภาพ; แต่รูปแบบของการตั้งค่าการรับชมที่เป็นขึ้นอยู่กับประเภทของภาพ พวกเขากำกับได้ดูเวลาที่นวนิยาย (เทียบกับที่คุ้นเคย) ใบหน้าของมนุษย์และวัตถุ แต่ไม่สุนัขที่ใบหน้าแทนเวลาดูนานที่คุ้นเคย (เทียบกับนวนิยาย) ใบหน้าของสุนัขเป็นที่สังเกต ไม่มีการตั้งค่าการมองอย่างมีนัยสำคัญที่ตรวจพบสำหรับภาพกลับไม่คำนึงถึงประเภทภาพ ผลของเราแสดงให้เห็นว่าสุนัขในประเทศสามารถใช้ยึดถือใบหน้าคนเดียวที่จะแยกความแตกต่างของแต่ละบุคคลสุนัขและมนุษย์และพวกเขาแสดงการตอบสนองกลับไม่ใช่เฉพาะ นอกจากนี้การตอบสนองต่อการเลือกปฏิบัติโดยสุนัขของใบหน้าของมนุษย์และสุนัขที่ดูเหมือนจะแตกต่างกับชนิดของใบหน้าที่เกี่ยวข้อง

Results (Thai) 3:

ถึงแม้ว่าสุนัขในประเทศสามารถตอบสนองต่อหลายหน้าคิวแสดงโดยสุนัขอื่น ๆและมนุษย์ มันยังคงไม่ชัดเจนว่าพวกเขาสามารถแยกแยะตัวบุคคลหรือมนุษย์ตามหน้าคิวอย่างเดียว ถ้าเป็นเช่นนั้น ไม่ว่าพวกเขาจะแสดงให้เห็นถึงใบหน้าที่ผกผันผล ถือเป็นพฤติกรรมที่ใช้กันทั่วไปในสัตว์ที่แตกต่างกันของใบหน้าจากการแปรรูปวัตถุ ในการศึกษานี้เราแรกสร้างการประยุกต์ใช้ภาพการจับคู่เปรียบเทียบ ( VPC หรือสิทธิพิเศษมอง ) ขั้นตอนสำหรับสุนัขใช้งานง่ายวัตถุจำแนกด้วยภาพ 2D สัตว์ที่แสดงให้เห็นชัดเจน ดูการตั้งค่าสำหรับวัตถุใหม่เมื่อพร้อมเสนอก่อนสัมผัสคุ้นเคยวัตถุเราก็ใช้วิธีนี้เพื่อประเมินการ VPC ใบหน้าของพวกเขาและการตอบสนองการกลับกัน สุนัขมีพฤติกรรมการเบี่ยงเบนจากการแสดงความสามารถ เมื่อตรวจสอบใบหน้าสุนัขตรงใบหน้าของมนุษย์และวัตถุรูปภาพ แต่รูปแบบของการตั้งค่าการดูขึ้นอยู่กับประเภทของภาพ พวกเขากำกับอีกต่อไป ดูเวลาในนวนิยาย ( vs .คุ้นๆนะ ) ใบหน้าคนและวัตถุ แต่ไม่ใช่หน้าหมา แทน แล้วดูเวลาที่คุ้นเคย ( และใหม่ ) หน้าหมา ) ไม่พบมองความชอบที่ตรวจพบสำหรับกลับหัวภาพโดยไม่คำนึงถึงประเภทของภาพผลของเราระบุว่าสุนัขในประเทศสามารถใช้หน้าคิวคนเดียวที่แตกต่างของแต่ละบุคคลและมนุษย์และสุนัขที่พวกเขามีการตอบสนองการเฉพาะ . นอกจากนี้ การเลือกปฏิบัติ โดยสุนัขของใบหน้าของมนุษย์และสุนัขจะแตกต่างกันกับประเภทของใบหน้าด้วย