There is considerable variation in

There is considerable variation in the criteria for success used in previous studies. Empirical studies of factors
affecting SME success can be roughly divided into two groups according to whether they focus on a quite
limited set of variables or try to capture more holistic profiles of successful SMEs. Previous empirical research
has used both surveys and case studies. There are also some compilations of the results of previous studies of the
factors contributing to firm success. For instance, Storey (1994) has compiled the results of previous studies
focused on the birth, growth and death of small firms, on the basis of which he presents some normative “dos
and don’ts” lessons for small firms. Md. Aminul Islam, Ezaz mian and Muhammad Hasmat Ali (2008) in their
study of SMEs in Bangladesh found that products and services, the way of doing business, management
know-how and, external environment are most significant factors in determining the business success of SMEs.
The following recent studies based on surveys have dealt with the factors affecting SME success. Nurul Indarti
and Marja Langenberg (2005) identified key components to be important in analyzing the business success of
SMEs which includes the characteristics of the entrepreneurs; the characteristics of the SMEs; and the contextual
elements of SME development. Westhead (1995) studied factors influencing the survival of 227 high-technology
small firms. Ghosh and Kwan (1996) made a cross national intersectoral study of the key success factors of 152
SMEs in Singapore and 164 SMEs in Australia. Kauranen (1996) carried out a follow-up study of 37 new
manufacturing firms in Finland and studied the determinants of the future success of the firm in the short term
and in the long term. Yusuf (1995) explored critical success factors for small firms in several industry sectors
based on the perceptions of 220 South Pacific entrepreneurs. Wijewardena and Cooray (1996) explored the
importance of a set of success factors by studying a sample of 300 small manufacturing firms in Japan. Gadenne
(1998) investigated the effect of various management practices on small firm performance by studying 369 small
businesses in the retail, service, and manufacturing industry in Australia. Bracker and Pearson (1986) studied
planning and financial performance of small mature firms in the dry cleaning business. Baker et al. (1993)
studied planning in successful high-growth small firms. Pelham (2000) explored the relationship between market
orientation and the performance of manufacturing SMEs in eight industry sectors.
Based on the findings of earlier research, the factors affecting SME business success were classified into the
following categories: (1) an entrepreneur Characteristics (Kristiansen, Furuholt, & Wahid, 2003; and Rutherford
& Oswald, 2000), (2) characteristic of SME (Kristiansen, Furuholt, & Wahid; 2003), (3) management and
know-how (Swierczek & Ha, 2003), (4) products and services (Wiklund 1998; and Hitt & Ireland 2000). (5)
customers and markets (William, James, & Susan; 2005), (6) the way of doing business and cooperation (Hitt &
Ireland 2000; and Jarillo 1988). (7) resources and finance (Swierczek & Ha, 2003; and Kristiansen, Furuholt &
Wahid, 2003). (8) strategy (McMahon, 2001), (9) external environment (Huggins, 2000; and Nurul Indarti &
Marja Langenberg, 2005); and (10) internet (Henriette Hesselmann, Comcare, and Peter Bangs; 2002). However
only 6 factors namely Characteristics of SMEs, Management and know-how, Products and Services, The Way of
Doing Business and Cooperation, Resources and Finance and External Environment were considered for the
theoretical framework of this study based on suitability with the Malaysian context. Therefore, Business success
is the dependent variable and independent variables are: characteristic of entrepreneur and SMEs, management
and know-how, products and services, the way of doing business and cooperation, resources and finance, and
external environment.

Results (Thai) 1:

มีความผันแปรมากในเงื่อนไขความสำเร็จที่ใช้ในการศึกษาก่อนหน้านี้ การศึกษาผลของปัจจัยส่งผลกระทบต่อความสำเร็จของ SME สามารถแบ่งคร่าว ๆ ได้เป็น 2 กลุ่มตามว่าพวกเขาเน้นค่อนข้างตั้งค่าที่จำกัดของตัวแปรหรือพยายามที่จะจับภาพโปรไฟล์แบบองค์รวมของ SMEs ที่ประสบความสำเร็จ ผลวิจัยก่อนหน้านี้มีการสำรวจและกรณีศึกษา นอกจากนี้ยังมีบางรวมผลการศึกษาก่อนหน้านี้ของการปัจจัยที่เอื้อต่อความสำเร็จของบริษัท ตัวอย่าง ชั้น (1994) ได้รวบรวมผลการศึกษาก่อนหน้านี้เน้นการเกิด การเจริญเติบโต และตายของบริษัทขนาดเล็ก ตามที่เขานำเสนอบาง normative "ดอสและข้อควรระวัง"บทเรียนสำหรับบริษัทขนาดเล็ก Md. อิสลาม Aminul, Ezaz เมี้ยนและ Hasmat อาลี (2008) ในการศึกษาของ SMEs ในประเทศบังคลาเทศพบว่าผลิตภัณฑ์ และบริการ วิธีการทำธุรกิจ การจัดการความรู้และ สภาพแวดล้อมภายนอกเป็นปัจจัยที่สำคัญในการกำหนดความสำเร็จทางธุรกิจของ SMEsศึกษาล่าสุดที่ต่อไปนี้ตามแบบสำรวจได้จัดการกับปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของ SME Nurul Indartiและส่วนประกอบที่สำคัญให้ความสำคัญในการวิเคราะห์ความสำเร็จทางธุรกิจของ Marja Langenberg (2005)Sme ซึ่งมีลักษณะของผู้ประกอบการ ลักษณะของ SMEs และในบริบทองค์ประกอบของการพัฒนา SME Westhead (1995) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความอยู่รอดของเทคโนโลยี 227บริษัทขนาดเล็ก ภโฆษและขวัญ (1996) ทำการศึกษาข้ามชาติ intersectoral ปัจจัยความสำเร็จของ 152Sme SMEs 164 ในออสเตรเลียและสิงคโปร์ Kauranen (1996) ดำเนินการศึกษาติดตามผล 37 ใหม่ผลิตกระชับในฟินแลนด์ และเรียนดีเทอร์มิแนนต์ของความสำเร็จในอนาคตของบริษัทในระยะสั้นและ ในระยะยาว ยูซุฟ (1995) สำรวจปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญสำหรับบริษัทขนาดเล็กในหลายภาคอุตสาหกรรมตามแนวของผู้ประกอบการแปซิฟิกใต้ 220 Wijewardena และ Cooray (1996) ที่สำรวจความสำคัญของชุดของปัจจัยสู่ความสำเร็จโดยศึกษาตัวอย่างของผู้ผลิตขนาดเล็ก 300 บริษัทในประเทศญี่ปุ่น Gadenne(1998) ตรวจสอบผลของวิธีการบริหารจัดการต่าง ๆ ประสิทธิภาพการทำงานของบริษัทขนาดเล็ก โดยเรียนเล็ก 369ธุรกิจค้าปลีก บริการ และอุตสาหกรรมการผลิตในออสเตรเลีย Bracker และเพียร์สัน (1986) ศึกษาวางแผน ทางการเงินประสิทธิภาพของบริษัทขนาดเล็กเติบโตในธุรกิจซักแห้ง เบเกอร์และ al. (1993)ศึกษาการวางแผนในบริษัทขนาดเล็กเจริญเติบโตสูงประสบความสำเร็จ เพลแฮม (2000) สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างตลาดปฐมนิเทศและประสิทธิภาพการผลิต SMEs ในภาคอุตสาหกรรม 8ขึ้นอยู่กับผลการศึกษาวิจัยก่อนหน้า ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จทางธุรกิจ SME ได้แบ่งการประเภทต่อไปนี้: (1) เป็นผู้ประกอบการลักษณะ (Kristiansen, Furuholt และ จุด 2003 และรูเทอร์ฟอร์ดและออสวาลด์เฉิงอินเตอร์ 2000), (2) ลักษณะของ SME (Kristiansen, Furuholt, & จุด 2003), (3) การจัดการ และความรู้ (Swierczek & ฮา 2003), (4) สินค้าและบริการ (Wiklund 1998; Hitt และไอร์แลนด์ 2000) (5)ลูกค้าและตลาด (William, James และ ศิริรัตน์ 2005), (6) วิธีการทำธุรกิจและความร่วมมือ (Hitt และไอร์แลนด์ 2000 ก Jarillo 1988) (7) ทรัพยากรและการเงิน (Swierczek & ฮา 2003 และ Kristiansen, Furuholt และจุด 2003) (8) กลยุทธ์ (แม็กแมเฮิน 2001), สภาพแวดล้อมภายนอก (9) (Huggins, 2000 และ Nurul Indarti &Marja Langenberg, 2005); และ (10) internet (Henriette Hesselmann, Comcare และปีเตอร์ เรียบ 2002) อย่างไรก็ตามเพียง 6 ปัจจัยได้แก่ลักษณะของ SMEs การจัดการและความรู้ ผลิตภัณฑ์และบริการ วิธีการทำธุรกิจและความร่วมมือ และเงิน และสิ่งแวด ล้อมภายนอกได้พิจารณาในการกรอบทฤษฎีการศึกษานี้ตามความเหมาะสมกับบริบทมาเลเซีย ดังนั้น ความสำเร็จทางธุรกิจขึ้นอยู่กับตัวแปร และตัวแปรอิสระมี: ลักษณะของผู้ประกอบการและ SMEs การจัดการและความรู้ ผลิตภัณฑ์ และบริการ วิธีการทำธุรกิจ และความร่วมมือ ทรัพยากร และการ เงิน และสภาพแวดล้อมภายนอก

Results (Thai) 2:

มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในเกณฑ์สำหรับการประสบความสำเร็จที่ใช้ในการศึกษาก่อนหน้านี้ การศึกษาเชิงประจักษ์ของปัจจัย
ที่ส่งผลต่อความสำเร็จ SME สามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่มตามที่ว่าพวกเขามุ่งเน้นค่อนข้าง
ชุด จำกัด ของตัวแปรหรือพยายามที่จะจับภาพโปรไฟล์แบบองค์รวมมากขึ้นของผู้ประกอบการ SMEs ที่ประสบความสำเร็จ การวิจัยเชิงประจักษ์ก่อนหน้า
ได้ใช้ทั้งการสำรวจและกรณีศึกษา นอกจากนี้ยังมีบางส่วนของการรวบรวมผลการศึกษาก่อนหน้านี้ของ
ปัจจัยที่มีผลให้ บริษัท ประสบความสำเร็จ ยกตัวอย่างเช่นชั้น (1994) ได้รวบรวมผลการศึกษาก่อนหน้านี้
มุ่งเน้นไปที่การเกิดการเจริญเติบโตและการตายของ บริษัท ขนาดเล็กบนพื้นฐานของการที่เขานำเสนอบางกฎเกณฑ์ "ดอส
และ don'ts "บทเรียนสำหรับ บริษัท ขนาดเล็ก Md. Aminul อิสลามเมี้ยน Ezaz และมูฮัมหมัดอาลี Hasmat (2008) ของพวกเขาใน
การศึกษาของผู้ประกอบการ SMEs ในบังคลาเทศพบว่าผลิตภัณฑ์และบริการ, วิธีการทำธุรกิจ, การจัดการ
ความรู้และสภาพแวดล้อมภายนอกเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการกำหนดความสำเร็จของธุรกิจ ของ SMEs.
ต่อไปนี้การศึกษาล่าสุดจากการสำรวจได้กระทำกับปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของธุรกิจ SME Nurul Indarti
และ Marja Langenberg (2005) ระบุส่วนประกอบที่สำคัญจะมีความสำคัญในการวิเคราะห์ความสำเร็จของธุรกิจของ
ผู้ประกอบการ SMEs ซึ่งรวมถึงลักษณะของผู้ประกอบการนั้น ลักษณะของผู้ประกอบการ SMEs; และบริบท
องค์ประกอบของการพัฒนา SME Westhead (1995) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความอยู่รอดของ 227 เทคโนโลยีชั้นสูง
บริษัท ขนาดเล็ก กอชและขวัญ (1996) ได้ศึกษา intersectoral ข้ามชาติของปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญของ 152
ผู้ประกอบการ SMEs ในประเทศสิงคโปร์และ 164 ผู้ประกอบการ SMEs ในออสเตรเลีย Kauranen (1996) ดำเนินการศึกษาติดตาม 37 ใหม่
บริษัท ผลิตในประเทศฟินแลนด์และศึกษาปัจจัยของความสำเร็จในอนาคตของ บริษัท ในระยะสั้น
และในระยะยาว ยูซุฟ (1995) การสำรวจปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญสำหรับ บริษัท ขนาดเล็กในภาคอุตสาหกรรมหลาย
ขึ้นอยู่กับการรับรู้ของผู้ประกอบการ 220 แปซิฟิกใต้ Wijewardena และ Cooray (1996) สำรวจ
ความสำคัญของชุดของปัจจัยความสำเร็จโดยการศึกษากลุ่มตัวอย่าง 300 บริษัท ผลิตขนาดเล็กในประเทศญี่ปุ่น Gadenne
(1998) การตรวจสอบผลกระทบของการจัดการผลการปฏิบัติงานต่างๆใน บริษัท ขนาดเล็กโดยการศึกษา 369 ขนาดเล็ก
ในการค้าปลีกธุรกิจบริการและอุตสาหกรรมการผลิตในประเทศออสเตรเลีย Bracker และเพียร์สัน (1986) ศึกษา
การวางแผนและการดำเนินงานทางการเงินของ บริษัท ที่เป็นผู้ใหญ่ที่มีขนาดเล็กในธุรกิจซักแห้ง เบเคอร์และอัล (1993)
การศึกษาที่ประสบความสำเร็จในการวางแผนการเจริญเติบโตสูง บริษัท ขนาดเล็ก เพล (2000) สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างตลาด
การปฐมนิเทศและการปฏิบัติงานของผู้ประกอบการ SMEs ในการผลิตภาคอุตสาหกรรมที่แปด.
จากผลการวิจัยก่อนหน้านี้ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของธุรกิจ SME ถูกแบ่งออกเป็น
ประเภทต่อไปนี้ (1) ลักษณะผู้ประกอบการ (Kristiansen , Furuholt และ Wahid 2003 และรัทเธอร์
และออสวอล, 2000), (2) ลักษณะของ SME (Kristiansen, Furuholt และ Wahid; 2003), (3) การบริหารจัดการและ
ความรู้ (ฮา Swierczek และ 2003), ( 4) สินค้าและบริการ (Wiklund 1998 และ Hitt และไอร์แลนด์ 2000) (5)
ของลูกค้าและตลาด (วิลเลียมเจมส์และซูซาน; 2005) (6) วิธีการทำธุรกิจและความร่วมมือ (Hitt และ
ไอร์แลนด์ 2000 และ Jarillo 1988) (7) ทรัพยากรและการเงิน (Swierczek และฮา 2003 และ Kristiansen, Furuholt และ
Wahid 2003) (8) กลยุทธ์ (ฮอน 2001) (9) สภาพแวดล้อมภายนอก (ฮักกินส์ 2000 และ Nurul Indarti และ
Marja Langenberg, 2005); และ (10) อินเทอร์เน็ต (เฮนเรีย Hesselmann, ComCare และปีเตอร์ผมม้า; 2002) อย่างไรก็ตาม
เพียง 6 ปัจจัยคือลักษณะของผู้ประกอบการ SMEs, การบริหารจัดการและความรู้ผลิตภัณฑ์และบริการทางของ
การทำธุรกิจและความร่วมมือทรัพยากรและการเงินและสภาพแวดล้อมภายนอกที่ได้รับการพิจารณาสำหรับ
กรอบทฤษฎีของการศึกษาครั้งนี้อยู่บนพื้นฐานของความเหมาะสมกับบริบทของมาเลเซีย ดังนั้นความสำเร็จของธุรกิจ
เป็นตัวแปรตามและตัวแปรอิสระคือลักษณะของผู้ประกอบการและผู้ประกอบการ SMEs ในการจัดการ
และความรู้ผลิตภัณฑ์และบริการทางในการทำธุรกิจและความร่วมมือและทรัพยากรทางการเงินและ
สภาพแวดล้อมภายนอก

Results (Thai) 3:

มีมากในการพิจารณาความสำเร็จที่ใช้ใน การศึกษาก่อนหน้านี้ . การศึกษาเชิงประจักษ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จ
SME สามารถประมาณแบ่งออกเป็นสองกลุ่มตามไม่ว่าพวกเขามุ่งเน้นไปที่ชุดของตัวแปรค่อนข้าง
จำกัดหรือพยายามที่จะจับภาพแบบองค์รวมมากขึ้นโปรไฟล์ของ SMEs ที่ประสบความสำเร็จ
การวิจัยเชิงประจักษ์ ก่อนหน้านี้ได้เคยใช้ทั้งการสำรวจและกรณีศึกษานอกจากนี้ยังมี compilations ของผลการศึกษาก่อนหน้านี้ของ
ปัจจัยสนับสนุนความสำเร็จของบริษัท สำหรับอินสแตนซ์ ชั้น ( 1994 ) ได้รวบรวมผลการศึกษาก่อนหน้านี้
เน้นการเกิดการเจริญเติบโตและความตายของ บริษัท ขนาดเล็ก บนพื้นฐานที่เขาเสนอบาง " DOS และ don ' ts มาตรฐาน
" บทเรียนสำหรับ บริษัท ขนาดเล็ก . aminul ศาสนาอิสลามezaz เมี้ยนและมูฮัมหมัด อาลี hasmat ( 2008 ) ในการศึกษา
ของ SMEs ในประเทศบังคลาเทศ พบว่า ผลิตภัณฑ์และบริการทางธุรกิจความรู้การจัดการ
และสภาพแวดล้อมภายนอกเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการกำหนดความสำเร็จของธุรกิจ SMEs .
ตามการศึกษาล่าสุดจากการสำรวจมีการจัดการกับปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จ SME . นู indarti
มาร์จาแลงเกนเบิร์ก ( 2005 ) และระบุส่วนประกอบหลัก เป็นสิ่งสำคัญในการวิเคราะห์ความสำเร็จของธุรกิจ SMEs
ซึ่งรวมถึงคุณลักษณะของผู้ประกอบการ ลักษณะของธุรกิจ และบริบท
องค์ประกอบของการพัฒนาธุรกิจ westhead ( 1995 ) การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการอยู่รอดของ 227 ไฮเทค
ขนาดเล็กของบริษัทghosh และขวัญ ( 1996 ) ได้ข้ามชาติกําหนดการศึกษาปัจจัยความสำเร็จของ 152
SMEs ในสิงคโปร์และ 164 SMEs ในออสเตรเลีย kauranen ( 1996 ) ดําเนินการติดตามผล 37 ใหม่
บริษัทในฟินแลนด์ และศึกษาปัจจัยของความสำเร็จของ บริษัท ในระยะสั้น
และในระยะยาวในอนาคตยูซุฟ ( 1995 ) สำรวจปัจจัยสู่ความสำเร็จที่สำคัญสำหรับ บริษัท ขนาดเล็กในภาค อุตสาหกรรมหลาย
ตามการรับรู้ของ 220 แปซิฟิกใต้ ผู้ประกอบการ และ wijewardena cooray ( 1996 ) สํารวจ
ความสำคัญของชุดของปัจจัยความสำเร็จ โดยศึกษาตัวอย่างเล็ก ๆของ 300 บริษัทในญี่ปุ่น gadenne
( 1998 ) เป็นการศึกษาลักษณะต่างๆการจัดการการปฏิบัติงาน บริษัท ขนาดเล็กโดยเรียน 369 ธุรกิจขนาดเล็ก
ในการให้บริการค้าปลีก และอุตสาหกรรมการผลิตในออสเตรเลีย แบรเคอร์และ เพียร์สัน ( 1986 ) เรียน
วางแผนและประสิทธิภาพทางการเงินของ บริษัท ขนาดเล็กที่ผู้ใหญ่ในธุรกิจซักแห้ง Baker et al . ( 1993 )
ศึกษาการวางแผนประสบความสำเร็จในการเจริญเติบโตสูง บริษัท ขนาดเล็ก .เพล ( 2 ) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทิศทางตลาด
และประสิทธิภาพของ SMEs ในภาคการผลิต อุตสาหกรรม 8 .
ตามงานวิจัยก่อนหน้านี้ ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของธุรกิจ SME ออกเป็น
ประเภทต่อไปนี้ : ( 1 ) เป็นผู้ประกอบการลักษณะ ( kristiansen furuholt & , , เดียว , 2003 ;
และ รัทเธอร์ฟอร์ด &ออส , 2000 )( 2 ) ลักษณะของ SMEs ( kristiansen furuholt &วา , , ; 2546 ) ( 3 ) และการจัดการความรู้ ( swierczek
&ฮา , 2003 ) , ( 4 ) สินค้าและบริการ ( wiklund 1998 ; และข้อมูล&ไอร์แลนด์ 2000 ) ( 5 )
ลูกค้าและตลาด ( วิลเลี่ยม เจมส์ &ซูซาน ; 2005 ) , ( 6 ) วิธีทำงานของธุรกิจและความร่วมมือ ( ข้อมูล&
ไอร์แลนด์ 2000 และ jarillo 1988 ) ( 7 ) ทรัพยากรและการเงิน ( swierczek &ฮา , 2003 ;kristiansen furuholt และ , &
วา , 2003 ) ( 8 ) ยุทธศาสตร์ ( ฮอน , 2001 ) , ( 9 ) สภาพแวดล้อมภายนอก ( ฮักกินส์ , 2000 ; และนู indarti &
มาร์จา Langenberg , 2005 ) ; และ ( 10 ) อินเทอร์เน็ต ( henriette hesselmann คอมแคร์ และปีเตอร์ , เรียบ ; 2545 ) อย่างไรก็ตาม
6 ปัจจัยด้านลักษณะของ SMEs , การจัดการและความรู้ผลิตภัณฑ์และบริการทาง
การทําธุรกิจและความร่วมมือทรัพยากรและการเงินและสภาพแวดล้อมภายนอกที่ได้รับการพิจารณาสำหรับ
กรอบทฤษฎีของการศึกษา ตามความเหมาะสมกับบริบทของมาเลเซีย ดังนั้น
ความสำเร็จทางธุรกิจตัวแปรตัวแปรอิสระและลักษณะของผู้ประกอบการ และธุรกิจ SMEs , การจัดการ
และความรู้ผลิตภัณฑ์และบริการทางธุรกิจและความร่วมมือด้านทรัพยากรและการเงิน
และสภาพแวดล้อมภายนอก