As mentioned earlier, some theorist

As mentioned earlier, some theorists have questioned whether self-leadership is unique and distinguishable with respect to certain personality traits such as conscientiousness. Self-leadership is usually conceptualized as learned behavior rather than as a fixed trait and self-leadership proponents have generally ignored personality and individual difference factors. Some advocates have even implied that personality traits may be unrelated to self leadership effectiveness, citing a study that found no relationship between extraversion and performance for individuals using mental imagery(a self-leadership strategy). In contrast, Williams(1997) has suggested that a variety of personality traits are likely to be associated with self-leadership skills in meaningful ways. In particular, Williams(1997) proposed positive associations between self-leadership skills and extraversion emotional stability, conscientiousness, general self-efficacy, internal locus of control and self-monitoring.

Results (Thai) 1:

เป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ theorists บางได้ไต่สวนว่า self-leadership เฉพาะ และแตกต่างกับลักษณะนิสัยเช่น conscientiousness มักจะเป็น conceptualized self-leadership เป็นพฤติกรรมเรียนรู้แทนที่เป็นแบบติดถาวรและ self-leadership proponents ได้โดยทั่วไปจะละเว้นบุคลิกภาพและความแตกต่างของแต่ละปัจจัย สนับสนุนบางได้แม้โดยนัยว่า ลักษณะนิสัยอาจจะไม่เกี่ยวข้องกับประสิทธิผลภาวะผู้นำตนเอง อ้างถึงการศึกษาที่พบความสัมพันธ์ใด ๆ ระหว่าง extraversion และประสิทธิภาพสำหรับบุคคลใช้ภาพจิต (self-leadership กลยุทธ์) ในทางตรงกันข้าม Williams(1997) ได้แนะนำว่า มักจะเกี่ยวข้องกับทักษะ self-leadership สปอตไลท์หลากหลายลักษณะนิสัย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Williams(1997) นำเสนอความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่าง self-leadership ทักษะ และความมั่นคงทางอารมณ์ extraversion, conscientiousness ประสิทธิภาพตนเองทั่วไป โลกัสโพลภายในควบคุมและการตรวจสอบตนเอง

Results (Thai) 2:

ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้นักทฤษฎีบางคนได้ถามว่าความเป็นผู้นำในตัวเองเป็นเอกลักษณ์และความแตกต่างที่เกี่ยวกับลักษณะบุคลิกภาพบางอย่างเช่นความยุติธรรม ความเป็นผู้นำของตัวเองมักจะเป็นแนวความคิดพฤติกรรมการเรียนรู้มากกว่าที่จะเป็นลักษณะคงที่และความเป็นผู้นำของผู้เสนอตัวเองได้ละเลยโดยทั่วไปบุคลิกภาพและปัจจัยความแตกต่างของแต่ละบุคคล สนับสนุนมีนัยบางอย่างแม้กระทั่งว่าลักษณะบุคลิกภาพอาจจะไม่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพของผู้บริหารตัวเองอ้างการศึกษาพบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างบุคลิกภาพและประสิทธิภาพการทำงานสำหรับบุคคลที่ใช้ภาพจิต (กลยุทธ์การเป็นผู้นำด้วยตนเอง) ในทางตรงกันข้าม, วิลเลียมส์ (1997) ได้ชี้ให้เห็นว่าความหลากหลายของลักษณะบุคลิกภาพมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับทักษะความเป็นผู้นำในตัวเองในรูปแบบที่มีความหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิลเลียมส์ (1997) ได้เสนอความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างทักษะความเป็นผู้นำในตัวเองและเปิดเผยความมั่นคงทางอารมณ์, ความซื่อตรง, ทั่วไปประสิทธิภาพของตนเองเชื่ออำนาจภายในตนของการควบคุมและการตรวจสอบตนเอง

Results (Thai) 3:

ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ ทฤษฎีภาวะผู้นำมีถามว่าตนเองมีเอกลักษณ์และแยกแยะตามลักษณะบุคลิกภาพบางอย่างเช่นความซื่อตรง . ภาวะผู้นำในตนเองมักจะเป็นแนวคิดที่ได้เรียนรู้พฤติกรรม มากกว่า คงเป็นอุปนิสัย และผู้เสนอการนําตนเองได้โดยทั่วไปไม่สนใจ บุคลิกภาพและปัจจัยที่แตกต่างกันของแต่ละบุคคลบางส่วนที่สนับสนุนได้โดยนัยที่บุคลิกภาพ อาจไม่เกี่ยวข้องกับประสิทธิผลภาวะผู้นำตนเองอ้างถึงการศึกษาที่พบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างผลและประสิทธิภาพสำหรับบุคคลที่ใช้จินตภาพ ( จิตตนเองภาวะผู้นำกลยุทธ์ ) ในทางตรงกันข้ามวิลเลียมส์ ( 1997 ) ได้เสนอว่า ความหลากหลายของลักษณะบุคลิกภาพมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับตนเองทักษะความเป็นผู้นำในวิธีที่มีความหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วิลเลียมส์ ( 1997 ) เสนอทางสมาคมระหว่างทักษะการเป็นผู้นำตนเอง และบุคลิกภาพแบบอารมณ์มั่นคง ตามความสามารถทั่วไป ความเชื่ออำนาจภายในตน และตน .