Mexico's economy is characterized b

Mexico's economy is characterized by contrasting because of its mixture of outmoded and advanced industries. The most attractive sectors for FDI are manufacturing, trade activities and financial activities. Although Mexico offers an open economy for foreign investors, several crucial sectors can be described as being dominated by a few companies, inhibiting competition in these sectors. Examples of these sectors are telecommunications, electricity, television broadcasting, petroleum and cement sectors.
The liberalization of trade and FDI has contributed to Mexico's economic growth (albeit slow growth compared to other Latin American countries); nonetheless, Mexico continues to exhibit high levels of poverty. According the Coneval, the Mexican government agency in charge of tracking changes in poverty, the number of people living in poverty (defined as living on 2,100 pesos or $150) increased from 49 million to 52 million between 2008, 2010 (Uranga, 2011). Moreover, wages continue to be low with the daily minimum wage in 2011 ranging from 54.47 pesos ($4.45)-57.46 pesos ($4.69) depending on the region of the country. Given the competition for foreign direct investment from other countries boasting low wages, such as China and India, a rise in Mexican wages is unlikely in the near future.
Similar to many countries in Latin America, Mexico has an active and wide ranging informal economy. According to a study by the ILO in 2003, 41.8% of all jobs in Mexico were informal with 17.9% in the informal small business sector. As in any nation, the informal economy undermines lawful business interaction since informal businesses are not complying with business regulation laws, such as taxes and labor laws. The inconsistent enforcement on the part of regulatory agencies allows informal businesses to sell pirated and “poor-quality goods at low prices undercutting the competitiveness of lawful firms”. Moreover, Mexico has experienced complications arising from the connection of the informal sector with the drug trade.
Brazil: The import substitution model that was used for economic development in Brazil in the 1980s focused on establishing domestic industries in order to limit dependence on foreign production. This model was not successful in transitioning Brazil into the new economic realities of globalization. However, the 1990s brought important reforms, including a reduction of state intervention in the economy, the liberalization of the flow of trade and capital and the privatization of state-owned companies. Furthermore, in 1994 Brazil introduced an economic stabilization plan called Plano Real in order to contain runaway inflation.
Brazil has treaties prohibiting double taxation with twenty-four countries including, the Netherlands, France, Italy and Argentina. However, it has no such treaty with the United States. Also, Brazil does not have a “bilateral investment treaty” with the United States although investments from U.S. companies are a significant part of the total FDI in Brazil, calculated at $56.7 billion in 2009.
During the mid-1990s, Brazil experienced an increase in FDI, a trend that has continued. Moreover, Brazil has taken center stage in Latin America as an attractive destination for foreign investment due to its rising middle class and growing domestic consumption. Compared to Mexico, Brazil has a larger economy and is currently ranked as the ninth largest economy by GDP. Furthermore, its economy has experienced significantly stronger growth in GDP per capita than Mexico, as indicated in Fig. 1.
Brazil is recognized for its well-developed agricultural, mining, manufacturing and service sectors and its ability to continue to “expand into world markets”, including airplane manufacturing and hydroelectric power. However, some sectors, such as non-cable television broadcasting and aviation, offer limited openness to foreign investment. In the broadcasting sector, companies are subject to regulations requiring that a minimum of 80% of programming have domestic origins. In the aviation sector, the foreign ownership is restricted to 20%.
The liberalization of Brazil's economy also had a positive impact on FDI. For example, the Brazilian government extends special tax benefits for investments in underdeveloped regions of the country. An economy considered less open than Mexico, Brazil has more FDI inflows than Mexico in recent years and is currently the largest recipient of FDI in Latin America. Figure 2 depicts a comparison of FDI inflows in Mexico and Brazil.
Like Mexico, Brazil also has a poverty problem, with about 16 million people living in extreme poverty, defined as living on 70 reais or less (equivalent to $44 a month). However, the government has developed programs, such as "Bolsa Familia”, that have helped address the needs of the poor. Nonetheless, wages in Brazil are relatively low in comparison with other countries. For 2011, the minimum monthly wage was 510 reais ($320).
Brazil parallels Mexico with an active informal economy that undermines lawful business. In 2003, a study by the ILO reported that 44.6% of the jobs in Brazil are part of the informal economy, of which 14.3% are informal micro and small enterprises.
Business structures: The legal framework of a country plays a crucial role in the regulation of the economy and businesses. As the business environments of Mexico and Brazil continue to evolve, modifications to the legal framework regarding business are highly likely in order to accommodate the changing global economy.
Mexico: In contrast to the United States and other countries with ties to the English system, the legal system in Mexico and Brazil is based on civil law, with roots in the Napoleonic law. The main difference is that the law
that is applied comes exclusively from the Constitution and codes. This detail is important to note because a person who is conducting business in Mexico will encounter many federal laws and detailed codes that affect business operations. In Mexico the legal framework affecting business organizations is primarily at the federal rather than the state level. The General Corporation Law provides for the existence of six types of commercial organizations. However, the most commonly used commercial organizations are the limited liability stock called “sociedad anónima” and the limited liability company known as “sociedad de responsabilidad limitada”.
The limited liability stock or “sociedad anónima”, which is the most widely used business structure in Mexico is estimated to represent 99% of the capital invested in Mexico. Requirements for the establishment of a "sociedad anónima" include a minimum of two stockholders and a minimum share capital of at least 50,000 Mexican pesos. The authorized capital for a sociedad anónima must be “paid or pledged” upon the incorporation. The management of a "sociedad anonima" can comprise a sole administrator or a board of directors.
The limited liability company or “sociedad de responsabilidad limitada” is “formed by members whose obligations are limited to the payment of their contributions to the capital” of the company. As with "sociedades anónimas”, the limited liability company must have a minimum of two members but not exceed fifty members. In order to establish a limited liability company, there is a minimum capital requirement of 3,000 Mexican pesos. In contrast to a "sociedad anónima”, ownership interests are not represented by negotiable certificates. Ownership interests can be transferred only in specific cases approved by the General Corporation Law.
Brazil: As is the case in Mexico, the basic legal structure of Brazil is based on civil law with businesses having to comply with various civil codes. Brazil offers various methods of conducting business, including joint ventures, corporations and franchises. The most common procedure used by foreign investors for conducting business in Brazil is business formation. As in Mexico, the most popular business structures in Brazil are the limited liability company ("sociedade limitada") and the joint-stock company
A "sociedade por acoes " (joint-stock company) can be formed by public or private subscription of its shares. Both the “sociedade por acoes” and the “sociedade limitada” must have a minimum of two partners, whether individuals or legal entities. In a joint-stock company each shareholder is "liable only to the extent that the capital stock for which it has subscribed remains unpaid” and a minimum of 10% of the capital must be paid upon the incorporation. Contrary to Mexico, Brazil has no minimum corporate capital requirements for establishing either business structure. Instead, the corporate capital may be divided among the partners according to the bylaws.
Similar to the formation of a joint-stock corporation, a limited liability company requires a minimum of two partners, whether individuals or legal entities, who do not need to reside in Brazil. Like the joint-stock corporation there is no minimum capital requirement for establishing a limited liability company. A major distinction, however, is that in a limited liability company, the liability of each partner is limited to the amount of its contributions, but all partners are jointly liable for the total amount of the capital stock until it is fully paid. Also, the corporate capital can be divided into quotas and allocated to its partners in proportions according to the bylaws. The management of a limited liability company may be appointed to either an individual or to a group of senior managers.
Mexico and Brazil share common features in their business structures within a similar legal framework. However, based on the World Bank 2011 rankings of 183 economies, Mexico is viewed as an economy where it is easier to do business in comparison to Brazil. Mexico has also been recognized as having a more liberal business environment as a result of recent reforms tha

Results (Thai) 1:

เศรษฐกิจของเม็กซิโกเป็นลักษณะห้องเนื่องจากเป็นส่วนผสมของ outmoded และขั้นสูง ภาคที่น่าสนใจที่สุดสำหรับ FDI มีการผลิต กิจกรรมการค้า และกิจกรรมทางการเงิน แม้ว่าประเทศเม็กซิโกมีเศรษฐกิจเปิดสำหรับนักลงทุนต่างประเทศ ภาคสำคัญหลายสามารถอธิบายเป็นการครอบงำโดยบริษัทกี่ inhibiting แข่งขันในภาคนี้ ตัวอย่างของภาคนี้คือ โทรคมนาคม ไฟฟ้า วิทยุโทรทัศน์ ภาคปิโตรเลียมและปูนซีเมนต์ เปิดเสรีการค้าและ FDI มีส่วนการเติบโตทางเศรษฐกิจของเม็กซิโก (แม้ว่าการเจริญเติบโตช้าเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ ริกา); กระนั้น เม็กซิโกยังคงแสดงความยากจนระดับสูง ตาม Coneval หน่วยงานรัฐบาลเม็กซิกันชอบติดตามการเปลี่ยนแปลงในความยากจน จำนวนคนที่อาศัยอยู่ในความยากจน (กำหนดเป็นชีวิต pesos 2,100 หรือ $150) เพิ่มขึ้นจาก 49 ล้านไป 52 ล้านระหว่าง 2008, 2010 (Uranga, 2011) นอกจากนี้ ค่าจ้างต่อจะต่ำโดย มีค่าจ้างขั้นต่ำรายวันใน 2011 ตั้งแต่ pesos 54.47 ($4.45) -57.46 pesos (4.69$) ตามภูมิภาคของประเทศ กำหนดแข่งขันในต่างประเทศลงทุนโดยตรงจากประเทศแห่งค่าจ้างต่ำ อินเดีย และจีนขึ้นค่าจ้างเม็กซิกันได้น่าในอนาคตอันใกล้ เช่นเดียวกับหลายประเทศในละตินอเมริกา เม็กซิโกมีเศรษฐกิจไม่เป็นทางการใช้งาน และหลากหลาย ตามการศึกษาโดย ILO ใน 2003, 41.8% ของงานทั้งหมดในเม็กซิโกได้เป็น 17.9% ในภาคธุรกิจขนาดเล็กอย่างไม่เป็นทางการ ในประเทศใดก็ตาม เศรษฐกิจไม่ทำลายโต้ตอบทางธุรกิจที่ชอบด้วยกฎหมายเนื่องจากเป็นธุรกิจไม่ปฏิบัติตามกฎหมายระเบียบธุรกิจ เช่นภาษี และกฎหมายแรงงาน บังคับใช้ไม่สอดคล้องกันในส่วนของหน่วยงานกำกับดูแลให้เป็นธุรกิจขายถุและ "สินค้าคุณภาพต่ำราคาต่ำ undercutting ของบริษัทถูกกฎหมาย" นอกจากนี้ เม็กซิโกได้พบภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากการเชื่อมต่อของภาคไม่มีการค้ายาเสพติด บราซิล: แบบทดแทนการนำเข้าที่ใช้สำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจในประเทศบราซิลในทศวรรษ 1980 เน้นการสร้างอุตสาหกรรมภายในประเทศเพื่อจำกัดการพึ่งพาต่างประเทศผลิต รุ่นนี้ไม่ประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนบราซิลในความเป็นจริงทางเศรษฐกิจใหม่ของโลกาภิวัตน์ อย่างไรก็ตาม ปี 1990 นำปฏิรูปสำคัญ รวมถึงลดการแทรกแซงของรัฐในเศรษฐกิจ เปิดเสรีการ privatization ของบริษัทที่รัฐเป็นเจ้าของและกระแสของการค้า และเงินทุน นอกจากนี้ ในปี 1994 บราซิลนำแผนการเสถียรภาพทางเศรษฐกิจที่เรียกว่า Plano จริงให้ประกอบด้วยอัตราเงินเฟ้อวิ่งหนี บราซิลมีสนธิสัญญาห้ามภาษีคู่กับยี่สิบสี่ประเทศรวม เนเธอร์แลนด์ ฝรั่งเศส อิตาลี และอาร์เจนตินา อย่างไรก็ตาม มีไม่มีสนธิสัญญาดังกล่าวกับสหรัฐอเมริกา บราซิลไม่ได้ "สนธิสัญญาทวิภาคีลงทุน" กับสหรัฐอเมริกาแม้ว่าการลงทุนจากบริษัทในสหรัฐอเมริกาเป็นส่วนสำคัญของ FDI ทั้งหมดในบราซิล คำนวณที่ 56.7 พันล้านเหรียญในปี 2009 ระหว่างในกลางทศวรรษที่ 1990 บราซิลพบเพิ่มใน FDI แนวโน้มที่มีต่อ นอกจากนี้ บราซิลได้ดำเนินการเวทีกลางในสหรัฐอเมริกาเป็นน่าสนใจสำหรับการลงทุนต่างประเทศของชั้นกลางเพิ่มขึ้นและปริมาณการใช้ในประเทศที่เติบโต เมื่อเทียบกับเม็กซิโก บราซิลมีเศรษฐกิจขนาดใหญ่ และขณะนี้การจัดอันดับเป็นเศรษฐกิจใหญ่ที่สุด ninth ตามค่าจีดีพี นอกจากนี้ เศรษฐกิจของประเทศมีประสบการณ์เติบโตแข็งแกร่งอย่างมากใน GDP ต่อหัวมากกว่าประเทศเม็กซิโก ตามที่ระบุใน Fig. 1 บราซิลมีการรับรู้ความสามารถในการ "ขยายสู่ตลาดโลก" ผลิตเกษตร ทำเหมือง แร่ การพัฒนาห้องพัก และบริการภาค รวม ถึงการผลิตเครื่องบินและพลังน้ำ อย่างไรก็ตาม บางภาค โทรทัศน์เคเบิลออกอากาศและการบิน มีการเปิดรับการลงทุนต่างประเทศจำกัด ในภาคออกอากาศ บริษัทอยู่ภายใต้กฎระเบียบที่ต้องให้อย่างน้อย 80% ของการเขียนโปรแกรมมีต้นกำเนิดในประเทศ ในภาคการบิน ต่างประเทศเป็นเจ้าของได้จำกัด 20% เปิดเสรีของเศรษฐกิจของบราซิลยังมีผลกระทบใน FDI ตัวอย่าง รัฐบาลบราซิลขยายสิทธิประโยชน์ภาษีพิเศษการลงทุนในพื้นที่ธรรมชาติของประเทศ เศรษฐกิจพิจารณาเปิดน้อยกว่าเม็กซิโก บราซิลมีกระแสเข้า FDI มากขึ้นกว่าเม็กซิโกในปีที่ผ่านมา และปัจจุบันเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุดของ FDI ในริกา รูปที่ 2 แสดงให้เห็นการเปรียบเทียบกระแสเข้า FDI ในประเทศเม็กซิโกและบราซิล เช่นเม็กซิโก บราซิลยังมีปัญหาความยากจน มีประมาณ 16 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในสภาวะยากจน กำหนดเป็นนั่งเล่น บน reais 70 หรือน้อย กว่า (เทียบเท่ากับ $44 เดือน) อย่างไรก็ตาม รัฐบาลได้พัฒนาโปรแกรมต่าง ๆ เช่น "รู้สึก Bolsa" ที่ได้ช่วยความต้องการของคนจน กระนั้น ค่าจ้างในประเทศบราซิลมีค่อนข้างต่ำเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่น ๆ 2554 ค่าจ้างรายเดือนต่ำสุด 510 reais ($320) Parallels บราซิลเม็กซิโก มีเศรษฐกิจเป็นงานที่ทำลายธุรกิจถูกกฎหมาย ใน 2003 ศึกษา โดย ILO รายงานว่า 44.6% ของงานในบราซิลเป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจไม่เป็นทางการ ที่ 14.3% จะเป็นองค์กรขนาดเล็ก และขนาดเล็ก โครงสร้างทางธุรกิจ: กรอบทางกฎหมายของประเทศมีบทบาทสำคัญในการควบคุมเศรษฐกิจและธุรกิจ เป็นสภาพแวดล้อมทางธุรกิจของประเทศเม็กซิโกและบราซิลยังคงพัฒนา ปรับเปลี่ยนกรอบกฎหมายเกี่ยวกับธุรกิจมีแนวโน้มสูงเพื่อรองรับเศรษฐกิจโลกเปลี่ยนแปลง เม็กซิโก: ตรงข้ามสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ ที่ มีความสัมพันธ์กับระบบอังกฤษ ระบบกฎหมายในประเทศเม็กซิโกและบราซิลขึ้นอยู่กับกฎหมายแพ่ง มีรากในกฎหมาย Napoleonic ความแตกต่างหลักคือกฎหมาย ที่ใช้มาจากรัฐธรรมนูญและรหัสเฉพาะ รายละเอียดนี้เป็นสิ่งสำคัญโปรดทราบเนื่องจากบุคคลที่เป็นการดำเนินธุรกิจในประเทศเม็กซิโกจะพบในกฎหมายของรัฐบาลกลางและรหัสรายละเอียดที่มีผลต่อการดำเนินธุรกิจ ในเม็กซิโก กรอบทางกฎหมายที่ส่งผลกระทบต่อองค์กรธุรกิจเป็นหลักที่รัฐบาลกลางมากกว่าระดับรัฐ กฎหมายบริษัททั่วไปมีอยู่ 6 ประเภทขององค์กรธุรกิจ อย่างไรก็ตาม องค์กรเชิงพาณิชย์ที่ใช้บ่อยที่สุดคือ หุ้นจำกัดที่เรียกว่า "sociedad anónima" และบริษัทจำกัดที่เรียกว่า "sociedad de responsabilidad limitada" หุ้นจำกัด หรือ "anónima sociedad" ซึ่งเป็นโครงสร้างทางธุรกิจที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในประเทศเม็กซิโก มีประเมินถึง 99% ของทุนที่ลงทุนในเม็กซิโก ข้อกำหนดสำหรับการจัดตั้ง "sociedad anónima" รวมอย่างน้อยสอง stockholders และจดขั้นต่ำ 50000 น้อยเม็กซิกัน pesos การจดทะเบียนสำหรับ sociedad anónima ต้อง "จ่าย หรือบริจาค" เมื่อจดทะเบียนกัน การบริหารของ "sociedad anonima" สามารถมีผู้ดูแลแต่เพียงผู้เดียวหรือคณะกรรมการ บริษัทจำกัด หรือ "sociedad de responsabilidad limitada" คือ "เกิดขึ้นจากภาระผูกพันที่จะจำกัดการชำระเงินของเงินที่สมทบเข้าเงินทุนสมาชิก" ของบริษัท เช่นเดียวกับ "sociedades anónimas" บริษัทจำกัดต้องมีอย่างน้อยสองสมาชิก แต่ไม่เกิน 50 สมาชิก การจัดตั้งบริษัทจำกัด มีความต้องการเงินทุนขั้นต่ำของเม็กซิกัน pesos 3000 ตรงข้ามกับ "sociedad anónima" สนใจเป็นเจ้าของจะไม่แสดงข้อมูลอยู่ โดยใบรับรองที่สามารถต่อรอง สนใจเป็นเจ้าของสามารถโอนย้ายได้เฉพาะในกรณีเฉพาะที่ได้รับการอนุมัติตามกฎหมายบริษัททั่วไป บราซิล: เป็นกรณีในประเทศเม็กซิโก โครงสร้างกฎหมายพื้นฐานของบราซิลขึ้นอยู่กับกฎหมายแพ่งกับธุรกิจต้องสอดคล้องกับรหัสต่าง ๆ แพ่ง บราซิลมีวิธีการต่าง ๆ ของการดำเนินธุรกิจ กิจการร่วมค้า บริษัท และแฟรนไชส์ ขั้นตอนทั่วไปที่ใช้สำหรับการทำธุรกิจในประเทศบราซิล โดยนักลงทุนต่างประเทศจะจัดตั้งธุรกิจ ในประเทศเม็กซิโก โครงสร้างธุรกิจนิยมมากที่สุดในประเทศบราซิลเป็นบริษัทจำกัด ("sociedade limitada") และร่วม–หุ้นบริษัท เป็น "sociedade ปอ acoes" (ร่วม–หุ้นบริษัท) สามารถเกิดขึ้น โดยรัฐ หรือเอกชนถือหุ้นได้ "Sociedade ปอ acoes" และ "sociedade limitada" ต้องมีอย่างน้อยสองคู่ ว่าบุคคลหรือนิติบุคคล ในหุ้นบริษัท–บริษัทร่วมผู้ถือหุ้นแต่ละถูก "รับผิดเพียงเท่าที่จดที่มีการสมัครสมาชิกจะยังไม่ได้ชำระ" และอย่างน้อย 10% ของทุนต้องจ่ายเมื่อจดทะเบียน ขัดกับเม็กซิโก บราซิลมีข้อกำหนดทุนขององค์กรไม่ต่ำสุดสำหรับการสร้างโครงสร้างทางธุรกิจอย่างใดอย่างหนึ่ง แทน ทุนองค์กรอาจถูกแบ่งระหว่างคู่ค้าตามกฎหมายประกอบเช่นเดียวกับการก่อตัวของบริษัทร่วมหุ้น บริษัทจำกัดต้องมีอย่างน้อยสองคู่ ว่าบุคคลหรือนิติบุคคล ที่ไม่ต้องอยู่ในบราซิล เช่นบริษัทร่วมหุ้น มีข้อกำหนดทุนขั้นต่ำสำหรับการสร้างบริษัทจำกัด ความแตกต่างใหญ่ อย่างไรก็ตาม เป็นที่จำกัดบริษัท ความรับผิดชอบของแต่ละคู่จะจำกัดจำนวนของผลงาน แต่หุ้นส่วนทั้งหมดจะร่วมรับผิดชอบจำนวนหุ้นทุนจนกว่าจะชำระเงินทั้งหมด ยัง ทุนองค์กรสามารถแบ่งโควต้า และปันส่วนให้คู่ในสัดส่วนตามข้อบังคับ การจัดการของบริษัทจำกัดอาจได้รับแต่งตั้ง ให้บุคคลใด หรือกลุ่มของผู้จัดการอาวุโสเม็กซิโกและบราซิลส่วนคุณสมบัติทั่วไปในโครงสร้างธุรกิจของตนภายในกรอบกฎหมายคล้ายกัน อย่างไรก็ตาม ตาม 2011 ธนาคารโลกจัดอันดับของประเทศ 183 เม็กซิโกดูเป็นเศรษฐกิจที่จะง่ายต่อการทำธุรกิจ โดยบราซิล เม็กซิโกยังรับรู้ว่ามีสภาพแวดล้อมทางธุรกิจเสรีมากขึ้นจากท่าปฏิรูปล่าสุด

Results (Thai) 2:

เศรษฐกิจของเม็กซิโกเป็นลักษณะที่แตกต่างเพราะส่วนผสมของอุตสาหกรรมที่ล้าสมัยและขั้นสูง ภาคน่าสนใจที่สุดสำหรับการลงทุนโดยตรงมีการผลิต, กิจกรรมการค้าและกิจกรรมทางการเงิน แม้ว่าเม็กซิโกมีเศรษฐกิจแบบเปิดสำหรับนักลงทุนต่างประเทศที่สำคัญหลายภาคส่วนสามารถอธิบายได้ถูกครอบงำโดย บริษัท ไม่กี่ยับยั้งการแข่งขันในภาคธุรกิจเหล่านี้ ตัวอย่างของภาคธุรกิจเหล่านี้มีการสื่อสารโทรคมนาคม, ไฟฟ้า, การแพร่ภาพโทรทัศน์, ปิโตรเลียมและภาคซีเมนต์.
เปิดเสรีการค้าและการลงทุนจากต่างประเทศได้มีส่วนร่วมในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของเม็กซิโก (แม้ว่าการเจริญเติบโตช้าเมื่อเทียบกับประเทศละตินอเมริกาอื่น ๆ ); กระนั้นเม็กซิโกยังคงแสดงระดับสูงของความยากจน ตาม Coneval ที่หน่วยงานของรัฐเม็กซิกันในความดูแลของการติดตามการเปลี่ยนแปลงในความยากจนจำนวนของคนที่อาศัยอยู่ในความยากจน (หมายถึงที่อยู่อาศัยใน 2,100 เปโซหรือ 150 $) เพิ่ม 49,000,000-52,000,000 ระหว่างปี 2008 2010 (Uranga 2011) นอกจากนี้ค่าจ้างที่ยังคงอยู่ในระดับต่ำกับค่าจ้างขั้นต่ำรายวันในปี 2011 ตั้งแต่ 54.47 เปโซ ($ 4.45) -57.46 เปโซ ($ 4.69) ขึ้นอยู่กับพื้นที่ของประเทศ ได้รับการแข่งขันสำหรับการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศจากประเทศอื่น ๆ โม้ค่าจ้างต่ำเช่นจีนและอินเดียเพิ่มขึ้นในค่าจ้างเม็กซิกันไม่น่าเป็นไปในอนาคตอันใกล้.
เช่นเดียวกับหลายประเทศในละตินอเมริกาเม็กซิโกมีการใช้งานและกว้างตั้งแต่เศรษฐกิจนอกระบบ จากการศึกษาโดยองค์การแรงงานระหว่างประเทศในปี 2003 41.8% ของงานทั้งหมดในเม็กซิโกเป็นทางการกับ 17.9% ในภาคธุรกิจขนาดเล็กที่ไม่เป็นทางการ ขณะที่ในประเทศใด ๆ ที่ทำลายเศรษฐกิจนอกระบบการทำงานร่วมกันทางธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมายเนื่องจากธุรกิจทางการไม่ได้ปฏิบัติตามกฎหมายกฎระเบียบทางธุรกิจเช่นภาษีและกฎหมายแรงงาน การบังคับใช้ที่ไม่สอดคล้องกันในส่วนของหน่วยงานกำกับดูแลจะช่วยให้ธุรกิจทางการขายละเมิดลิขสิทธิ์และ "สินค้าที่มีคุณภาพในราคาที่ต่ำ undercutting สามารถในการแข่งขันของ บริษัท ที่ถูกต้องตามกฎหมาย" นอกจากนี้ยังเม็กซิโกได้ประสบกับภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นจากการเชื่อมต่อของภาคทางการกับการค้ายาเสพติด.
บราซิล: รูปแบบการทดแทนการนำเข้าที่ใช้สำหรับการพัฒนาทางเศรษฐกิจในประเทศบราซิลในปี 1980 มุ่งเน้นไปที่การสร้างอุตสาหกรรมภายในประเทศเพื่อ จำกัด การพึ่งพาผลิตในต่างประเทศ รุ่นนี้ไม่ประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนบราซิลเข้ามาในความเป็นจริงทางเศรษฐกิจใหม่ของโลกาภิวัตน์ อย่างไรก็ตามปี 1990 นำการปฏิรูปที่สำคัญรวมถึงการลดการแทรกแซงของรัฐในทางเศรษฐกิจ, การเปิดเสรีของการไหลของการค้าและเงินทุนและการแปรรูปของ บริษัท ที่รัฐเป็นเจ้าของ นอกจากนี้ในปี 1994 บราซิลแนะนำการวางแผนการรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจที่เรียกว่าพลาโนจริงในการสั่งซื้อเพื่อให้มีอัตราเงินเฟ้อหนี.
บราซิลมีสนธิสัญญาห้ามการเก็บภาษีซ้อนกับยี่สิบสี่ประเทศ ได้แก่ เนเธอร์แลนด์, ฝรั่งเศส, อิตาลีและอาร์เจนตินา แต่ก็ไม่เคยมีใครในสนธิสัญญาดังกล่าวกับประเทศสหรัฐอเมริกา นอกจากนี้บราซิลยังไม่ได้ "สนธิสัญญาการลงทุนทวิภาคี" กับสหรัฐอเมริกาแม้ว่าการลงทุนจาก บริษัท สหรัฐเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการลงทุนโดยตรงรวมในประเทศบราซิลการคำนวณที่ $ 56700000000 ในปี 2009
ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 บราซิลมีประสบการณ์เพิ่มขึ้นใน การลงทุนโดยตรงจากแนวโน้มที่มีอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้บราซิลได้นำเวทีกลางในละตินอเมริกาเป็นปลายทางที่น่าสนใจสำหรับการลงทุนต่างประเทศอันเนื่องมาจากชนชั้นกลางที่เพิ่มขึ้นและการเจริญเติบโตของการบริโภคภายในประเทศ เมื่อเทียบกับเม็กซิโกบราซิลมีเศรษฐกิจขนาดใหญ่และมีการจัดอันดับในปัจจุบันเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดของจีดีพีโดยเก้า นอกจากนี้เศรษฐกิจของประเทศมีการเติบโตที่แข็งแกร่งอย่างมีนัยสำคัญใน GDP ต่อหัวกว่าเม็กซิโกตามที่ระบุไว้ในรูป 1.
บราซิลได้รับการยอมรับสำหรับการเกษตรการพัฒนาที่ดีของการทำเหมืองแร่การผลิตและภาคบริการและความสามารถในการดำเนินการต่อไป "ขยายสู่ตลาดโลก" รวมทั้งการผลิตเครื่องบินและไฟฟ้าพลังน้ำ แต่บางภาคเช่นโทรทัศน์ที่ไม่ใช่สายการกระจายเสียงและการบินมีการเปิดกว้างที่ จำกัด ในการลงทุนในต่างประเทศ ในภาคการกระจายเสียง, บริษัท ภายใต้กฎระเบียบที่ต้องไม่ต่ำกว่า 80% ของการเขียนโปรแกรมที่มีต้นกำเนิดในประเทศ ในภาคการบินที่เจ้าของต่างประเทศถูก จำกัด ให้ 20%.
เปิดเสรีของเศรษฐกิจของบราซิลยังมีผลกระทบในเชิงบวกต่อการลงทุนโดยตรง ยกตัวอย่างเช่นรัฐบาลบราซิลขยายสิทธิประโยชน์ทางภาษีพิเศษสำหรับการลงทุนในภูมิภาคด้อยพัฒนาของประเทศ เศรษฐกิจการพิจารณาเปิดน้อยกว่าเม็กซิโกบราซิลไหลเข้าของเงินลงทุนจากต่างประเทศมีมากขึ้นกว่าที่เม็กซิโกในปีที่ผ่านมาและในปัจจุบันเป็นผู้รับที่ใหญ่ที่สุดของการลงทุนโดยตรงในละตินอเมริกา รูปที่ 2 แสดงให้เห็นถึงการเปรียบเทียบไหลเข้าของเงินลงทุนจากต่างประเทศของในประเทศเม็กซิโกและบราซิล.
เช่นเดียวกับเม็กซิโกบราซิลนอกจากนี้ยังมีปัญหาความยากจนที่มีประมาณ 16 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในความยากจนที่กำหนดไว้ที่อาศัยอยู่ใน 70 สกุลเรียลหรือน้อยกว่า (เทียบเท่า 44 $ ต่อเดือน) อย่างไรก็ตามรัฐบาลได้มีการพัฒนาโปรแกรมเช่น "Bolsa Familia" ที่ได้ช่วยตอบสนองความต้องการของคนยากจน. อย่างไรก็ตามค่าจ้างในบราซิลที่ค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ . สำหรับปี 2011 ค่าจ้างรายเดือนขั้นต่ำเป็น 510 เรียล ( $ 320).
บราซิลแนวเม็กซิโกกับเศรษฐกิจนอกระบบที่ใช้งานที่ทำลายธุรกิจถูกต้องตามกฎหมาย. ในปี 2003 การศึกษาโดยองค์การแรงงานระหว่างประเทศรายงานว่า 44.6% ของการจ้างงานในประเทศบราซิลเป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจนอกระบบซึ่ง 14.3% เป็นไมโครทางการและองค์กรขนาดเล็ก .
โครงสร้างธุรกิจ: กรอบกฎหมายของประเทศมีบทบาทสำคัญในการควบคุมของเศรษฐกิจและธุรกิจในขณะที่สภาพแวดล้อมทางธุรกิจของประเทศเม็กซิโกและบราซิลยังคงมีวิวัฒนาการการปรับเปลี่ยนกรอบของกฎหมายที่เกี่ยวกับธุรกิจที่มีแนวโน้มในการสั่งซื้อเพื่อรองรับ. เศรษฐกิจโลกที่เปลี่ยนแปลง.
เม็กซิโก: ในทางตรงกันข้ามกับประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ ที่มีความสัมพันธ์กับระบบอังกฤษระบบกฎหมายในประเทศเม็กซิโกและบราซิลอยู่บนพื้นฐานของกฎหมายที่มีรากในกฎหมายจักรพรรดินโปเลียน
ความแตกต่างที่สำคัญคือกฎหมายที่นำมาใช้มาเฉพาะจากรัฐธรรมนูญและรหัส รายละเอียดนี้เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบเพราะเป็นคนที่มีการดำเนินธุรกิจในประเทศเม็กซิโกจะพบกฎหมายของรัฐบาลกลางจำนวนมากและรหัสรายละเอียดที่ส่งผลกระทบต่อการดำเนินธุรกิจ ในเม็กซิโกกรอบกฎหมายที่มีผลต่อองค์กรธุรกิจเป็นหลักที่รัฐบาลกลางมากกว่าระดับรัฐ ทั่วไปคอร์ปอเรชั่นกฎหมายให้สำหรับการดำรงอยู่ของหกชนิดขององค์กรในเชิงพาณิชย์ แต่ที่ใช้กันมากที่สุดในองค์กรธุรกิจที่มีหุ้นรับผิด จำกัด ที่เรียกว่า "Sociedad Anonima" และ บริษัท รับผิด จำกัด ที่เรียกว่า "โซเดอ responsabilidad Limitada".
สต็อกรับผิด จำกัด หรือ "Sociedad Anonima" ซึ่งเป็นที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลายโครงสร้างธุรกิจ ในเม็กซิโกคาดว่าจะเป็นตัวแทนของ 99% ของเงินทุนที่ลงทุนในเม็กซิโก ข้อกำหนดสำหรับสถานประกอบการของ "Sociedad Anonima" รวมถึงขั้นต่ำของสองผู้ถือหุ้นและทุนขั้นต่ำอย่างน้อย 50,000 เปโซเม็กซิกัน ทุนจดทะเบียนสำหรับ Anonima Sociedad จะต้อง "จ่ายหรือให้คำมั่นสัญญา" เมื่อการรวมตัวกัน การจัดการของ "Sociedad Anonima" สามารถประกอบด้วยผู้ดูแลระบบ แต่เพียงผู้เดียวหรือคณะกรรมการ.
บริษัท รับผิด จำกัด หรือ "โซเดอ responsabilidad Limitada" คือ "เกิดขึ้นจากสมาชิกที่มีภาระผูกพันที่จะถูก จำกัด ให้การชำระเงินของผลงานของพวกเขาไปเมืองหลวง" ของ บริษัท. เช่นเดียวกับ "Sociedades anónimas" บริษัท รับผิด จำกัด ต้องมีอย่างน้อยสองคน แต่ไม่เกินห้าสิบสมาชิก. เพื่อที่จะจัดตั้ง บริษัท รับผิด จำกัด มีความต้องการเงินทุนขั้นต่ำ 3,000 เปโซเม็กซิกัน. ในทางตรงกันข้ามกับ "โซเซียดัด Anonima "ความสนใจเป็นเจ้าของส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นตัวแทนโดยใบรับรองต่อรองได้ ความสนใจเป็นเจ้าของสามารถถ่ายโอนเฉพาะในกรณีที่เฉพาะเจาะจงได้รับการอนุมัติโดยทั่วไปคอร์ปอเรชั่นกฎหมาย.
บราซิล: เป็นกรณีในเม็กซิโกโครงสร้างทางกฎหมายพื้นฐานของบราซิลอยู่บนพื้นฐานของกฎหมายกับธุรกิจต้องปฏิบัติตามด้วยรหัสประชาต่างๆ บราซิลมีวิธีการต่างๆของการดำเนินธุรกิจรวมทั้งกิจการร่วมค้า บริษัท และแฟรนไชส์ ขั้นตอนการใช้กันมากที่สุดโดยนักลงทุนต่างประเทศสำหรับการดำเนินธุรกิจในบราซิลเป็นรูปแบบธุรกิจ ในขณะที่เม็กซิโก, โครงสร้างทางธุรกิจที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในประเทศบราซิลเป็น บริษัท รับผิด จำกัด ("Sociedade Limitada") และ บริษัท ร่วมหุ้น
A "Sociedade por acoes" (บริษัท ร่วมหุ้น) สามารถเกิดขึ้นโดยการสมัครสมาชิกของรัฐหรือเอกชนของ หุ้น ทั้ง "Sociedade por acoes" และ "Sociedade Limitada" จะต้องมีอย่างน้อยสองคู่ไม่ว่าจะเป็นบุคคลหรือนิติบุคคล ใน บริษัท ร่วมหุ้นแต่ละผู้ถือหุ้นคือ "รับผิดเฉพาะในขอบเขตที่หุ้นที่จะได้สมัครเป็นสมาชิกยังคงค้างชำระ" และอย่างน้อย 10% ของเงินทุนที่จะต้องจ่ายเมื่อการรวมตัวกัน. ขัดกับเม็กซิโกบราซิลไม่เคยมีใคร ความต้องการเงินทุนของ บริษัท ขั้นต่ำสำหรับการสร้างทั้งโครงสร้างทางธุรกิจ. แต่เงินทุนของ บริษัท อาจจะมีการแบ่งออกเป็นคู่ค้าให้เป็นไปตามข้อบังคับ.
คล้ายกับการก่อตัวของ บริษัท ร่วมหุ้น, บริษัท รับผิด จำกัด ต้องการขั้นต่ำของสองคู่ไม่ว่าจะเป็นบุคคล หรือนิติบุคคลที่ไม่จำเป็นต้องอาศัยอยู่ในประเทศบราซิล. เช่นเดียวกับ บริษัท ที่ร่วมหุ้นไม่มีความต้องการเงินทุนขั้นต่ำสำหรับการจัดตั้ง บริษัท รับผิด จำกัด . ความแตกต่างที่สำคัญก็คือว่าในบริษัทจำกัดความรับผิดของแต่ละคน พันธมิตรจะถูก จำกัด จำนวนของผลงานของมัน แต่พันธมิตรทั้งหมดจะร่วมกันรับผิดชอบต่อจำนวนหุ้นทุนจนกว่าจะมีการชำระเงินเต็มจำนวน. นอกจากนี้เงินทุนของ บริษัท สามารถแบ่งออกเป็นโควต้าและจัดสรรให้กับคู่ค้าในสัดส่วนตามที่ ข้อบังคับ ฝ่ายบริหารของ บริษัท รับผิด จำกัด อาจจะรับการแต่งตั้งให้บุคคลหรือกลุ่มของผู้บริหารระดับสูง.
เม็กซิโกและบราซิลแบ่งปันคุณสมบัติทั่วไปในโครงสร้างทางธุรกิจของพวกเขาภายในกรอบกฎหมายที่คล้ายกัน แต่ขึ้นอยู่กับ World Bank 2011 การจัดอันดับ 183 ของเศรษฐกิจเม็กซิโกถูกมองว่าเป็นเศรษฐกิจที่มันเป็นเรื่องง่ายที่จะทำธุรกิจในการเปรียบเทียบกับบราซิล เม็กซิโกยังได้รับการยอมรับว่ามีสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่มีแนวคิดเสรีนิยมมากขึ้นเป็นผลมาจากการปฏิรูปที่ผ่านมาท่า

Results (Thai) 3:

เศรษฐกิจของเม็กซิโกเป็นลักษณะตัดกัน เพราะส่วนผสมของอุตสาหกรรมที่ล้าสมัย และขั้นสูง ภาคที่น่าสนใจที่สุดสำหรับการลงทุนผลิต กิจกรรม และกิจกรรมทางการเงินการค้า ถึงแม้ว่าเม็กซิโกมีการเปิดเศรษฐกิจสำหรับนักลงทุนต่างประเทศที่สำคัญหลายส่วนสามารถอธิบายเป็น dominated โดยสองสามบริษัท ยับยั้งการแข่งขันในภาคนี้ตัวอย่างของภาคนี้คือ การสื่อสารโทรคมนาคม , ไฟฟ้า , วิทยุโทรทัศน์ปิโตรเลียม ปูนซีเมนต์ และภาค
เปิดเสรีการค้าและการลงทุนจากต่างประเทศ ได้มีส่วนร่วมในการเติบโตทางเศรษฐกิจของเม็กซิโก ( แม้ว่าการเจริญเติบโตช้าเมื่อเทียบกับประเทศละตินอเมริกาอื่น ๆ ) ; กระนั้น , เม็กซิโก ยังคงมีสูง ระดับของความยากจน coneval ตาม ,หน่วยงานของรัฐบาลเม็กซิกันในค่าใช้จ่ายของการติดตามการเปลี่ยนแปลงในความยากจน จำนวนของคนที่อาศัยอยู่ในความยากจน ( เช่นอาศัยอยู่บน 2100 เปโซหรือ $ 150 ) เพิ่มขึ้นจาก 49 ล้านถึง 52 ล้านบาท ระหว่างปี พ.ศ. 2553 ( uranga , 2011 ) นอกจากนี้ ค่าจ้างยังต่ำกับค่าจ้างใน 2011 ตั้งแต่ 54.47 เปโซ ( $ 4.45 ) -57.46 เปโซ ( $ 4.69 ) ขึ้นอยู่กับพื้นที่ของประเทศได้รับการแข่งขันสำหรับการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศราคาคุยค่าแรงต่ำ เช่น จีนและอินเดีย การเพิ่มขึ้นของค่าจ้างเม็กซิกันไม่น่าจะในอนาคตอันใกล้
คล้ายกับหลายประเทศในละตินอเมริกา , เม็กซิโกมีการใช้งานกว้างตั้งแต่และระบบเศรษฐกิจ ตามการศึกษาโดยองค์การแรงงานระหว่างประเทศในปี 2003 41.8 % ของงานทั้งหมดในเม็กซิโกถูกอัธยาศัยกับ 179 เปอร์เซ็นต์ในภาคธุรกิจ ขนาดเล็ก แบบไม่เป็นทางการ ในประเทศใด ๆ ทำลายเศรษฐกิจนอกระบบปฏิสัมพันธ์ธุรกิจถูกต้องตามกฎหมายตั้งแต่ธุรกิจนอกระบบ ไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบทางธุรกิจ เช่น ภาษี และแรงงาน กฎหมายการบังคับใช้กฎหมายที่ไม่สอดคล้องในส่วนของหน่วยงานกำกับดูแลให้ธุรกิจนอกระบบขายละเมิดลิขสิทธิ์และ " สินค้าคุณภาพในราคาที่ต่ำ การแข่งขันตัดราคาของ บริษัท " ตามกฎหมาย นอกจากนี้ เม็กซิโก ได้ประสบภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากการเชื่อมต่อของภาคเศรษฐกิจนอกระบบกับการค้ายาเสพติด
บราซิล :ทดแทนนำเข้า แบบที่ใช้สำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจในบราซิล ในช่วงทศวรรษ 1980 ที่เน้นการสร้างอุตสาหกรรมในประเทศเพื่อ จำกัด การพึ่งพาการผลิตจากต่างประเทศ รุ่นนี้ยังไม่ประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนบราซิลในความเป็นจริงทางเศรษฐกิจใหม่ของโลกาภิวัตน์ อย่างไรก็ตาม ในทศวรรษ 1990 ทำให้การปฏิรูปที่สำคัญ รวมถึงการลดการแทรกแซงของรัฐในทางเศรษฐกิจการเปิดเสรีการค้าและการไหลของเงินทุนและการแปรรูปของ บริษัท ของรัฐ นอกจากนี้ ในปี 1994 บราซิล แนะนำการรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจแผนเรียกแอตแลนตาจริงเพื่อจะมีอัตราเงินเฟ้อที่หนีไป
บราซิลมีสนธิสัญญาภาษีซ้อนกับห้าม 24 ประเทศรวมทั้ง , เนเธอร์แลนด์ , ฝรั่งเศส , อิตาลีและอาร์เจนตินา อย่างไรก็ตามมันไม่มีสนธิสัญญากับสหรัฐ นอกจากนี้ บราซิล ไม่ได้มี " สนธิสัญญา " การลงทุนทวิภาคีกับสหรัฐฯ แม้ว่าการลงทุนจาก บริษัท สหรัฐ เป็นส่วนสําคัญของการลงทุนโดยตรงทั้งหมดในบราซิล , คำนวณที่ $ 56.7 พันล้านใน 2009
ในช่วงกลางปี 1990 , บราซิล ประสบการณ์เพิ่มขึ้น จากแนวโน้มที่ต่อเนื่อง นอกจากนี้บราซิลได้นำเวทีกลางในละตินอเมริกาเป็นปลายทางที่น่าสนใจสำหรับการลงทุนต่างประเทศเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในระดับกลาง และการเติบโตในประเทศ การบริโภค เทียบกับ เม็กซิโก บราซิล มีเศรษฐกิจขนาดใหญ่และขณะนี้มีการจัดอันดับเป็นที่ใหญ่ที่สุดที่เก้าเศรษฐกิจโดย GDP นอกจากนี้ เศรษฐกิจของประเทศที่เพิ่มขึ้นอย่างแข็งแกร่งใน GDP ต่อหัวมากกว่าเม็กซิโก ที่แสดงในรูปที่ 1
บราซิลเป็นที่รู้จักสำหรับการพัฒนาการเกษตร เหมืองแร่ ภาคการผลิตและบริการ และความสามารถในการ " ขยายสู่ตลาดโลก รวมทั้งผลิตเครื่องบิน และพลัง อย่างไรก็ตาม บางภาค เช่น ไม่มีโทรทัศน์กระจายเสียงและการบิน มีการ จำกัด การลงทุนจากต่างประเทศ ในภาคกระจายเสียง