Purslane contains more omega-3 fatt

Purslane contains more omega-3 fatty acids (alpha-linolenic acid in particular[7]) than any other leafy vegetable plant. Studies have found that purslane has 0.01 mg/g of eicosapentaenoic acid (EPA).

Results (Thai) 1:

Purslane ประกอบด้วยกรดไขมันโอเมก้า-3 เพิ่มเติม (กรด alpha linolenic ใน particular[7]) กว่าใด ๆ อื่น ๆ ใบผักพืช การศึกษาพบว่า purslane ได้ 0.01 mg/g ของกรด eicosapentaenoic (EPA) มันยังประกอบด้วยวิตามิน (ส่วนใหญ่วิตามินเอ วิตามินซี วิตามินอี (อัลฟา-tocopherol), [8] วิตามินบี carotenoids), และแร่ธาตุอาหาร เช่นแมกนีเซียม แคลเซียม โปแตสเซียม เหล็ก นอกจากนี้ยัง มีอยู่สองชนิด betalain อัลคาลอยด์สี betacyanins น้ำตาล (ที่มองเห็นได้ในการย้อมสีของลำต้น) และ betaxanthins สีเหลือง (สังเกต ในดอกไม้ และโยนสีเหลืองเล็กน้อยของใบไม้) ทั้งของรงควัตถุเหล่านี้ ชนิดมีสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพ และได้พบว่ามีคุณสมบัติ antimutagenic ในห้องปฏิบัติการศึกษา [9]ใบไม้สด purslane (ประมาณครึ่งถ้วย) 100 กรัมประกอบด้วย 300-400 มิลลิกรัมของกรด alpha linolenic [8] หนึ่งถ้วย (250 มล.) ของสุกใบประกอบด้วย 90 มิลลิกรัมของแคลเซียม โพแทสเซียม 561 มก. และ IUs มากกว่า 2000 ของวิตามินถ้วยครึ่ง purslane ใบไม้ประกอบด้วยออกซาเลต สารประกอบที่เกี่ยวข้องในการก่อตัวของนิ่วในไตถึง 910 mg อาหาร purslane รวมลดละลายออกซาเลตเนื้อหา% 27 [10]เมื่อเน้น โดยอยู่ต่ำสุดของน้ำ purslane ซึ่งมีพัฒนาในสภาพแวดล้อมที่ร้อน และแห้ง สลับไปใช้เผาผลาญกรด Crassulacean (ทางเดิน CAM) สังเคราะห์ด้วยแสง: คืน ใบดักคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งจะถูกแปลงเป็นกรด malic (หลัก souring ของแอปเปิ้ล), และ ในวัน กรด malic จะถูกแปลงเป็นน้ำตาลกลูโคส เมื่อเก็บเกี่ยวในตอนเช้า ใบไม้ได้สิบครั้ง malic กรดเนื้อหาเป็นเมื่อเก็บเกี่ยวในบ่ายที่ แล้วจึง มีรสชาติมากขึ้นแทงจี้

Results (Thai) 2:

purslane มีกรดไขมันโอเมก้า 3 มากขึ้น (กรดอัลฟาไลโนเลนิโดยเฉพาะอย่างยิ่ง [7]) มากกว่าพืชผักใบอื่น ๆ การศึกษาพบว่า purslane มี 0.01 มิลลิกรัม / กรัมของกรด eicosapentaenoic (EPA)นอกจากนี้ยังมีวิตามิน (ส่วนใหญ่วิตามิน A, วิตามินซี, วิตามินอี (อัลฟาโทโคฟีรอ) [8] วิตามินบี carotenoids) และแร่ธาตุอาหารเช่นแมกนีเซียมแคลเซียมโพแทสเซียมและเหล็ก นอกจากนี้ในปัจจุบันมีสองประเภทของ betalain เม็ดสีด่างที่ betacyanins แดง (มองเห็นได้ในสีของลำต้น) และ betaxanthins สีเหลือง (เห็นได้ชัดในดอกไม้และในการโยนเหลืองเล็กน้อยของใบ) ทั้งสองประเภทเม็ดสีเหล่านี้เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพและมีการตรวจพบว่ามีคุณสมบัติฤทธิ์ยับยั้งการกลายในการศึกษาในห้องปฏิบัติการ. [9] 100 กรัมของใบ purslane สด (ประมาณครึ่งถ้วย) มี 300-400 mg ของกรดอัลฟาไลโนเลนิ. [8] หนึ่ง ถ้วย (250 มล.) ของใบสุกมี 90 มิลลิกรัมแคลเซียม 561 มิลลิกรัมของโพแทสเซียมและมากกว่า 2,000 ยูนิตวิตามินเอครึ่งถ้วยใบpurslane มีมากที่สุดเท่าที่ 910 มิลลิกรัมออกซาเลตเป็นสารประกอบที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการก่อตัว นิ่วในไต การปรุงอาหาร purslane ลดเนื้อหาออกซาเลตที่ละลายน้ำโดยรวม 27% [10]. เมื่อเครียดจากความพร้อมต่ำของน้ำ purslane ซึ่งมีการพัฒนาในสภาพแวดล้อมที่ร้อนและแห้งสลับไปสังเคราะห์แสงโดยใช้การเผาผลาญกรด Crassulacean (ทางเดิน CAM): ในคืนใบของมัน ดักจับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งจะถูกแปลงเป็นกรดมาลิก (หลักการ souring แอปเปิ้ล) และในวันที่กรดมาลิกจะถูกแปลงเป็นน้ำตาลกลูโคส เมื่อเก็บเกี่ยวในตอนเช้าใบมีสิบเท่าของปริมาณกรดมาลิกเมื่อเก็บเกี่ยวในช่วงบ่ายและทำให้มีรสชาติที่เปรี้ยวมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ

Results (Thai) 3:

ผักเบี้ยประกอบด้วยกรดไขมันโอเมกา - 3 เพิ่มเติม ( อัลฟากรดไลโนเลนิกโดยเฉพาะ [ 7 ] ) มากกว่าพืชอื่น ๆ สุขภาพ มีการศึกษาพบว่าผักเบี้ยได้ 0.01 มิลลิกรัมต่อกรัมของกรด eicosapentaenoic ( EPA ) " / > < wala1991 ยังประกอบด้วยวิตามิน ( ส่วนใหญ่ วิตามินเอ , วิตามินซี , วิตามินอี ( อัลฟาโทโคเฟอรอล ) , [ 8 ] วิตามิน B แคโรทีนอยด์ ) และแร่ธาตุอาหาร เช่น แมกนีเซียม แคลเซียม โปรแตสเซียม แคลเซียม และเหล็กนอกจากนี้ ปัจจุบันมี 2 ประเภท betalain อัลคาลอยด์สี , บีตาไซยานินสีแดง ( มองเห็นในสีของลำต้น ) และสีเหลือง betaxanthins ( เห็นได้ชัดในดอกไม้ และโยนสีเหลืองเล็กน้อยของใบ ) ทั้งสองประเภทของเม็ดสีเหล่านี้เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพ และได้พบว่ามีทรัพย์สินเพิ่มขึ้นในการศึกษาในห้องปฏิบัติการ [ 9 ]

100 กรัม ใบสดของผักเบี้ยหิน ( ประมาณครึ่งถ้วย ) มี 300 ถึง 400 มิลลิกรัม กรดอัลฟาไลโนเลนิก [ 8 ] 1 ถ้วย ( 250 มล. ) สุก ใบประกอบด้วย 90 มิลลิกรัมของแคลเซียม , 219 มิลลิกรัมของโพแทสเซียม และมากกว่า 2000 เรียกร้องของวิตามิน A .

ถ้วยครึ่งหนึ่งของผักเบี้ยหินใบประกอบด้วย mg เป็น เท่าที่ 910 ของต , สารประกอบที่เกี่ยวข้องในการก่อตัวของนิ่วในไตอาหารลดปริมาณออกซาเลตผักเบี้ยเนื้อหาโดยรวม 27 % [ 10 ]

เมื่อตรึงเครียดโดยต่ำ พร้อมน้ำ ผักเบี้ยหิน ซึ่งมีการพัฒนาในสภาพแวดล้อมที่ร้อนและแห้ง สลับแสงใช้ crassulacean กรดการเผาผลาญ ( CAM ) ) : กลางคืนของใบไม้ดักจับคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งจะถูกเปลี่ยนเป็นกรดมาลิก ( หลักการของแอปเปิ้ล souring ) , และ , ในวันกรดมาลิกจะถูกเปลี่ยนเป็นกลูโคส เมื่อเก็บเกี่ยวในตอนเช้าตรู่ ใบไม้มีสิบเท่าของกรดมาลิกเนื้อหาเมื่อเก็บเกี่ยวในช่วงบ่ายจึงมีมากขึ้นอัมพิล รส