In his classic book “Education and

In his classic book “Education and Experience” John Dewey talks about the dichotomy between traditional and progressive forms of education saying that such a dichotomy polarizes discussions around educational matters. Dewey, instead, argued for an experience-based model that builds on the drawbacks and strengths of both models to form a holistic conceptualization of what a student-centred education should be like. Today, as I stumbled upon this beautiful chart on Mindhsift’s Facebook page I could not help but connect it to Dewey’s discussion of experiential and progressive learning. What in the chart is labelled 21st century learner is in fact the kind of learner Dewey theorized in his work more than half a century ago. Therefore, the ethos are not new but the circumstances are different.

In my view, dichotomizing traditional and 21st century learning does not necessarily favour the latter over the earlier though 21st century model of learning is what is expected in our classes but more importantly it raises educators critical awareness of the affordances and of inconveniences of each model in the hope of constructing a robust model that meets the learning needs of individual students.

Results (Thai) 1:

ในหนังสือคลาสสิกของเขา "การศึกษาและประสบการณ์" Dewey จอห์นพูดถึง dichotomy ระหว่างฟอร์มดั้งเดิม และก้าวหน้าพูดว่า dichotomy เช่น polarizes สนทนาสถานศึกษาเรื่องการศึกษา Dewey แทน โต้เถียงในแบบตามประสบการณ์จำลองที่สร้างขึ้นบนข้อเสียและจุดแข็งของทั้งสองรุ่นเพื่อ conceptualization แบบองค์รวมของสิ่งที่เป็นศูนย์การศึกษาควรเป็นเช่น วันนี้ เป็นฉัน stumbled เมื่อแผนภูมินี้สวยงามบนหน้าเฟสบุ๊คของ Mindhsift ฉันไม่สามารถช่วยเหลือแต่เชื่อมต่อกับของ Dewey สนทนาเรียนรู้ผ่าน และก้าวหน้า อะไรในแผนภูมิคือมันศตวรรษที่ 21 ผู้เรียนอยู่ในความเป็นจริงชนิดของ Dewey theorized ในงานของเขากว่าครึ่งศตวรรษของผู้เรียน ดังนั้น ปัดไม่ใหม่ แต่สถานการณ์จะแตกต่างกันฉันดู dichotomizing โบราณ และเรียนรู้ศตวรรษที่ 21 ไม่จำเป็นต้องโปรดปรานหลังผ่านแบบศตวรรษก่อนหน้าว่าศตวรรษที่ 21 การเรียนรู้เป็นสิ่งคาดว่าในชั้นเรียน แต่ที่สำคัญมันปรับขึ้นตระหนักความสำคัญ ของ affordances ที่ และใหม่ยังดึงดูดของแต่ละรุ่นในหวังของการสร้างแบบจำลองแข็งแกร่งที่ตรงกับความต้องการเรียนรู้ของนักเรียนแต่ละ

Results (Thai) 2:

ในหนังสือคลาสสิกของเขา "การศึกษาและประสบการณ์" จอห์นดิวอี้พูดคุยเกี่ยวกับการแบ่งขั้วระหว่างรูปแบบดั้งเดิมและความก้าวหน้าของการศึกษาบอกว่าขั้วเช่น polarizes การอภิปรายรอบเรื่องการศึกษา ดิวอี้แทนเป็นที่ถกเถียงกันสำหรับรูปแบบประสบการณ์ตามที่สร้างขึ้นบนข้อบกพร่องและจุดแข็งของทั้งสองรุ่นในรูปแบบแนวความคิดแบบองค์รวมของสิ่งที่การศึกษานักเรียนเป็นศูนย์กลางควรเป็นเช่น วันนี้เป็นฉัน stumbled เมื่อแผนภูมิที่สวยงามนี้บนหน้า Facebook Mindhsift ผมไม่สามารถช่วย แต่เชื่อมต่อกับการอภิปรายของดิวอี้ของการเรียนรู้ประสบการณ์และความก้าวหน้า อะไรในแผนภูมิจะมีป้ายของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ในความเป็นจริงชนิดของดิวอี้มหาเศรษฐีผู้เรียนในการทำงานของเขามากขึ้นกว่าครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา ดังนั้นร๊อคจะไม่ใหม่ แต่สถานการณ์ที่แตกต่างกัน. ในมุมมองของฉัน dichotomizing แบบดั้งเดิมและการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ไม่จำเป็นต้องเข้าข้างหลังในช่วงก่อนหน้านี้แม้ว่ารูปแบบศตวรรษที่ 21 ของการเรียนรู้เป็นสิ่งที่คาดหวังในชั้นเรียนของเรา แต่ที่สำคัญกว่ามันจะเพิ่ม การศึกษาการรับรู้ที่สำคัญของ affordances และความไม่สะดวกของแต่ละรุ่นในความหวังของการสร้างแบบจำลองที่มีประสิทธิภาพที่ตรงกับความต้องการเรียนรู้ของนักเรียนแต่ละคน

Results (Thai) 3:

ในหนังสือ " การศึกษา " จอห์น ดิวอี้ พูดคุยเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างรูปแบบดั้งเดิมและความก้าวหน้าของการศึกษาว่า เป็นขั้ว polarizes การอภิปรายรอบเรื่องการศึกษาของเขาคลาสสิก ดิวอี้ แทนเป็นที่ถกเถียงกันสำหรับประสบการณ์ตามแบบจำลองที่สร้างในข้อด้อยและจุดแข็งของทั้งสองรุ่นในรูปแบบแนวความคิดแบบองค์รวมของสิ่งที่นักเรียนเป็นศูนย์กลางการศึกษาควรเป็นอย่างไร วันนี้ ฉัน stumbled เมื่อแผนภูมินี้สวยงามบนหน้า Facebook ของ mindhsift ผมไม่สามารถช่วย แต่เชื่อมต่อกับประสบการณ์ของการอภิปรายของดิวอี้และการเรียนรู้ที่ก้าวหน้าอะไรในกราฟคือ labelled ศตวรรษที่ 21 โดยในความเป็นจริงชนิดของผู้เรียนดิวอี้ theorized ในงานของเขากว่าครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา ดังนั้น ธอส ไม่ใหม่ แต่สถานการณ์มันต่างกัน

ในมุมมองของฉันdichotomizing ดั้งเดิมและศตวรรษที่ 21 การเรียนรู้ไม่จำเป็นต้องสงสารหลังมากกว่าก่อนหน้านี้แม้ว่ารุ่นศตวรรษที่ 21 ของการเรียนรู้คือสิ่งที่คาดหวังในชั้นเรียนของเรา แต่ที่สำคัญมันเพิ่มการรับรู้ของนักการศึกษาและ affordances ความไม่สะดวกสบายของแต่ละรุ่นในหวังของการสร้างรุ่นที่แข็งแกร่งที่ตอบสนองความต้องการการเรียนรู้ของนักเรียนแต่ละคน