Large meteors have clearly struck t

Large meteors have clearly struck the Earth – many craters are obvious. In the early
1980s Walter Alvarez noted the widespread occurrence across the Old and New World
of iridium (a rare metal), glass spherules and ‘shocked quartz’ grains in a thin clay layer
of K/T boundary age (Alvarez and Asaro, 1990). This, together with tsunami beds around
the Gulf of Mexico has been interpreted as evidence of an asteroid of approximately
10 km in diameter impacting the Earth (Kerr, 1972). These strata seem to coincide with
the K/T mass extinction, and suggest the strike was into limestones and rocks that led
to more acidic fallout and climatic cooling than other strata would have caused. Others
suggest that a very large sheet-lava eruption, such as the outpouring of the Deccan
Plateau Basalts of India, triggered the extinctions. These are by no means the only causes suggested by those recognising a K/T mass extinction. Others include climate
change, sea-level falls, reduction of atmospheric oxygen levels, and disease. Whether
or not an asteroid strike caused the extinction of the dinosaurs, or earlier and subsequent
disruptions, there is enough evidence of impacts to indicate a threat that
environmental managers should seriously consider. Over a hundred ancient craters, a
few of more than 100 km in diameter, are known on the Earth, while smaller craters
are as recent as 1500 BP (Huggett, 1990). A body estimated to have been about 100
metres in diameter probably exploded at an altitude of about 8 km at Tunguska, Siberia,
in AD 1908, flattening 1200 to 2200 km2 of taiga forest. A similar strike probably
occurred in South Island, New Zealand, c. 800 BP (Hecht, 1991), and a blast (of about
100 kilotons yield) in the South Atlantic in 1978 may have been caused by a comet or
asteroid (Lewin, 1992). Strikes are thus a real threat – if such a body were to strike a
major food-producing area, settled area, a nuclear power station or waste repository, or
caused a major tsunami, there would be a disaster. The impact of anything larger than
1 km in diameter would probably endanger civilisation wherever it hit and whatever
angle of approach. Impact of a body over 15 km in diameter would probably destroy
all higher life on Earth. We have technology capable of warning us of at least some
approaching bodies, and could probably easily develop means of diverting or destroying
those presenting a threat – the question is whether there is a willingness to invest in it
in advance of a disaster.

Results (Thai) 1:

อุกกาบาตขนาดใหญ่ชัดเจนมีหลงโลก – ลังจำนวนมากจะเห็นได้ชัดเจน ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 Walter Alvarez สังเกตเกิดขึ้นแพร่หลายทั่วเก่าและโลกใหม่iridium (โลหะหายาก), spherules แก้ว และ 'ตกใจควอตซ์' เมล็ดในดินบางชั้นK/T ขอบเขตอายุ (Alvarez และ Asaro, 1990) นี้ พร้อมเตียงสึนามิรอบอ่าวเม็กซิโกมีการตีความเป็นหลักฐานของดาวเคราะห์น้อยของประมาณ10 กิโลเมตรเส้นผ่าศูนย์กลางผลโลก (เคอร์ 1972) ชั้นเหล่านี้ดูเหมือนจะ ตรงกับK/T มวลสูญพันธุ์ และแนะนำหยุดงานประท้วงถูกอยู่ตีนและหินที่นำการออกมาเสียที่เป็นกรดมากขึ้น และสภาพอากาศเย็นกว่าชั้นอื่น ๆ อาจทำให้เกิด คนอื่น ๆแนะนำที่ปะทุลาวาแผ่นที่มีขนาดใหญ่มาก เช่นประทานของเดคคานที่ราบสูง Basalts อินเดีย ทริกเกอร์การ extinctions เหล่านี้โดยไม่มีสาเหตุเท่านั้นที่แนะนำ โดยผู้ที่ตระหนักถึงการสูญเสียมวลของ K/T อื่น ๆ รวมถึงสภาพภูมิอากาศการเปลี่ยนแปลง ระดับน้ำทะเลน้ำตก ลดลงของระดับออกซิเจนในชั้นบรรยากาศ และโรค ไม่ว่าหรือนัดหยุดงานที่ดาวเคราะห์น้อยไม่เกิดการสูญพันธุ์ ของ ไดโนเสาร์ หรือก่อนหน้านี้ และต่อมาหยุดชะงัก มีหลักฐานพอของกระทบระบุภัยคุกคามที่ผู้จัดการสิ่งแวดล้อมควรพิจารณาอย่างจริงจัง กว่าร้อยลังโบราณ การน้อยกว่า 100 กิโลเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง เป็นที่รู้จักบนโลก ในขณะที่ลังเล็กมีล่าเป็น BP 1500 (Huggett, 1990) ตัวประมาณที่ได้ประมาณ 100เมตรเส้นผ่าศูนย์กลางอาจจะระเบิดที่ระดับความสูงประมาณ 8 กม.ที่ Tunguska ไซบีเรียใน AD 1908 แบน 1200 2200 กม. 2 ไทป่า การคล้ายตีน่าจะเกิดขึ้นในเกาะใต้ นิวซีแลนด์ c. 800 BP (นโทนี่ชต์ 1991), และระเบิด (ของที่เกี่ยวกับอัตราผลตอบแทน 100 kilotons) ในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้อธิบดีอาจจะมาจากดาวหาง หรือดาวเคราะห์น้อย (Lewin, 1992) สไตรค์จึงมีภัยคุกคาม – ถ้าร่างกายเช่นการ ตีความใหญ่พื้นที่ผลิตอาหาร ชำระตั้ง สถานีพลังงานนิวเคลียร์ หรือ เก็บขยะ หรือเกิดสึนามิใหญ่ จะมีภัยพิบัติ ผลกระทบของสิ่งที่ใหญ่กว่าเส้นผ่านศูนย์กลาง 1 กิโลเมตรอาจจะเป็นอันตรายต่ออารยธรรมทุกที่จะตีและสิ่งมุมของการ อาจจะทำลายผลกระทบของร่างกายในเส้นผ่าศูนย์กลางเกิน 15 กม.ระดับชีวิตทั้งหมดบนโลก เรามีเทคโนโลยีที่สามารถเตือนเราอย่างน้อยใกล้ลำตัว และอาจจะได้พัฒนาวิธีการแปรสภาพ หรือทำลายผู้นำเสนอการคุกคาม – คำถามคือว่า มีความตั้งใจที่จะลงทุนก่อนภัยพิบัติ

Results (Thai) 2:

อุกกาบาตขนาดใหญ่ได้อย่างชัดเจนหลงโลก - หลุมอุกกาบาตจำนวนมากอย่างเห็นได้ชัด ในช่วงต้น
ปี 1980 วอลเตอร์อัลวาเรสังเกตเห็นการเกิดขึ้นอย่างแพร่หลายทั่วเก่าและโลกใหม่
ของอิริเดียม (โลหะหายาก), spherules แก้วและธัญพืช 'ตกใจผลึก' ในชั้นดินบาง ๆ
ของ K / T อายุเขตแดน (Alvarez และ Asaro, 1990) . พร้อมกับเตียงสึนามิรอบ
อ่าวเม็กซิโกได้รับการแปลเป็นหลักฐานของดาวเคราะห์น้อยประมาณหนึ่ง
10 กิโลเมตรมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางส่งผลกระทบต่อโลก (เคอร์ 1972) ชั้นเหล่านี้ดูเหมือนจะตรงกับการ
สูญเสียมวล K / T, และแนะนำตีเข้าไปในหินปูนและหินที่นำไปสู่
​​การออกมาเสียที่เป็นกรดมากขึ้นและการระบายความร้อนภูมิอากาศกว่าชั้นอื่น ๆ จะได้ก่อให้เกิด อื่น ๆ
ชี้ให้เห็นว่าการระเบิดของแผ่นลาวาขนาดใหญ่มากเช่นการส่องข่าน
basalts ที่ราบสูงของอินเดียเรียกสูญพันธ์ เหล่านี้โดยไม่มีหมายถึงสาเหตุปัญหาเท่านั้นโดยผู้ที่ตระหนักถึงการสูญเสียมวล K / T อื่น ๆ รวมถึงสภาพภูมิอากาศที่
เปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล Falls, การลดลงของระดับออกซิเจนในชั้นบรรยากาศและโรค ไม่ว่าจะเป็น
หรือไม่ได้เป็นดาวเคราะห์น้อยที่เกิดจากการนัดหยุดงานการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์หรือก่อนหน้านี้และต่อมา
หยุดชะงักมีหลักฐานมากพอที่จะส่งผลกระทบต่อเพื่อบ่งชี้ถึงภัยคุกคามที่
ผู้จัดการด้านสิ่งแวดล้อมควรพิจารณาอย่างจริงจัง กว่าหลุมอุกกาบาตโบราณร้อยเป็น
ไม่กี่กว่า 100 กิโลเมตรมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเป็นที่รู้จักบนโลกในขณะที่หลุมอุกกาบาตที่มีขนาดเล็ก
จะเป็นที่ผ่านมาเป็น 1,500 BP (Huggett, 1990) ร่างกายที่คาดว่าจะได้รับประมาณ 100
เมตรเส้นผ่าศูนย์กลางอาจระเบิดที่ระดับความสูงประมาณ 8 กม. ที่ทังกัสก้าไซบีเรียการ
ในปี ค.ศ. 1908 แฟบ 1,200-2,200 กิโลเมตร 2 ของป่าไท การประท้วงที่คล้ายกันอาจจะ
เกิดขึ้นในเกาะใต้นิวซีแลนด์, C 800 BP (ชต์, 1991) และระเบิด (ประมาณ
100 กิโลตันผลผลิต) ในภาคใต้มหาสมุทรแอตแลนติกในปี 1978 อาจมีสาเหตุมาจากดาวหางหรือ
ดาวเคราะห์น้อย (Lewin, 1992) การนัดหยุดงานจึงเป็นภัยคุกคามจริง - ถ้าเช่นร่างกายมีการนัดหยุดงาน
ในพื้นที่ที่สำคัญการผลิตอาหาร, พื้นที่ตั้งรกรากอยู่ที่สถานีพลังงานนิวเคลียร์หรือที่เก็บเสียหรือ
ก่อให้เกิดคลื่นสึนามิที่สำคัญจะมีภัยพิบัติ ผลกระทบของสิ่งที่มีขนาดใหญ่กว่า
1 กิโลเมตรมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางอาจจะเป็นอันตรายต่ออารยธรรมใดก็ตามที่มันตีและสิ่งที่
มุมของวิธีการ ผลกระทบของร่างกายกว่า 15 กิโลเมตรมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางอาจจะทำลาย
ชีวิตที่สูงขึ้นทั้งหมดบนโลก เรามีเทคโนโลยีความสามารถในการเตือนของสหรัฐอย่างน้อยบางส่วน
ร่างกายใกล้และอาจจะสามารถพัฒนาวิธีการโอนหรือทำลาย
ผู้ที่นำเสนอภัยคุกคาม - คำถามคือว่ามีความตั้งใจที่จะลงทุนใน
ในอนาคตของภัยพิบัติ

Results (Thai) 3:

อุกกาบาตขนาดใหญ่ชัดเจนมีหลง–โลกหลายหลุมที่ชัดเจนได้ ในช่วงต้น1980 วอลเตอร์ อัลวาเรซ สังเกตฉาวที่เกิดขึ้นทั่วทั้งเก่าและใหม่ของโลกของอิริเดียมเป็นโลหะ ( หายาก ) , แก้วควอทซ์ ' ' spherules ตกใจและธัญพืชในชั้นดินบางๆK / t อายุขอบเขต ( อัลวาเรซ ซาโร , 2533 ) นี้พร้อมกับสึนามิรอบเตียงอ่าวเม็กซิโกได้รับการตีความตามหลักฐานของดาวเคราะห์น้อยประมาณ10 กิโลเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลางที่มีผลกระทบต่อโลก ( เคอร์ , 1972 ) ชั้นเหล่านี้ดูเหมือนจะเหมือนกันกับK / T การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ และแนะนำให้ตีเป็น หินปูน และหินที่นำการเป็นกรดมากขึ้น และสภาพอากาศเย็นลงกว่าชั้นอื่น ๆ จะได้ไม่เกิด คนอื่น ๆแนะนำว่ามีแผ่นลาวาปะทุ เช่น การแสดงความรู้สึกของข่านที่ราบสูงหินบะซอลต์ของอินเดีย ทำให้เกิดการสูญพันธุ์ . เหล่านี้จะไม่เพียงให้ตระหนักถึงสาเหตุที่ K / T การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ . อื่น ๆรวมถึงภูมิอากาศการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลตกลดระดับออกซิเจนในชั้นบรรยากาศและโรค ไม่ว่าหรือตีดาวเคราะห์น้อยเกิดจากการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์ หรือก่อนหน้านี้และต่อการหยุดชะงัก , มีหลักฐานเพียงพอที่จะบ่งชี้ถึงผลกระทบของภัยคุกคามที่ผู้จัดการด้านสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจังควรพิจารณา กว่าร้อยโบราณหลุมอุกกาบาต ,ไม่กี่ของกว่า 100 กิโลเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลาง , เป็นที่รู้จักกันบนโลก ในขณะที่หลุมอุกกาบาตขนาดเล็กเป็นล่าสุดเป็น 1 , 500 BP ( huggett , 2533 ) ร่างกายที่คาดว่าจะมีประมาณ 100เมตรในเส้นผ่าศูนย์กลางอาจจะระเบิดที่ระดับความสูงประมาณ 8 กม. ที่ทังกัสก้า , ไซบีเรีย ,ใน ค.ศ. 1908 flattening 1200 2200 ตารางกิโลเมตรของไทกะป่า ตีอาจจะคล้ายกันที่เกิดขึ้นในเกาะใต้ นิวซีแลนด์ , C . 800 คู่เบส ( เฮชท์ , 1991 ) และระเบิด ( ประมาณ100 กิโลตันผลผลิต ) ในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ในปี 1978 อาจเกิดจากดาวหาง หรือดาวเคราะห์น้อย ( เลวิน , 1992 ) นัด จึงเป็นภัยคุกคามที่แท้จริง–ถ้าเป็นศพถูกตีอาหารหลักผลิตพื้นที่ จัดการพื้นที่ สถานีพลังงานนิวเคลียร์หรือกาก กรุ หรือเกิดสึนามิใหญ่ จะมีภัยพิบัติ . ผลกระทบของสิ่งที่ใหญ่กว่า1 กิโลเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลางอาจเป็นอันตรายต่อความศิวิไลซ์ที่ตีและสิ่งที่มุมของวิธีการ ผลกระทบของร่างกายกว่า 15 กิโลเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลางอาจจะทำลายสูงกว่าทุกชีวิตบนโลก เรามีเทคโนโลยีที่สามารถเตือนเราอย่างน้อยบางส่วนใกล้ศพ และอาจจะสามารถพัฒนาวิธีการโอนหรือทำลายที่นำเสนอภัยคุกคาม ) คำถามคือว่า มีความเต็มใจที่จะลงทุนในมันล่วงหน้าของภัยพิบัติ