Finally, the bottom panel helps to

Finally, the bottom panel helps to resolve the puzzle of declining Medicaid participation
and stable (or increasing) health insurance coverage by showing how the state-funded assistance
programs influenced the probability that immigrants were covered by employersponsored
insurance. The coefficient for non-citizens in this regression is 0.101 (0.026)
in the sample of all persons, and 0.147 (0.049) in the sample of children.17 In other
words, immigrants who lived in states that did not provide generous assistance programs
to their immigrant populations after 1996 became substantially more likely to be covered
by employer-sponsored insurance. This increase in ESI helped to greatly attenuate the potential
adverse impact of the welfare cutbacks on the number of non-citizens who lack health insurance. In contrast, the probability that citizens are covered by ESI does not
strongly depend on the provision of state-funded assistance (the coefficient is negative, but
insignificant)

Results (Thai) 1:

ในที่สุด แผงล่างช่วยแก้ไขปริศนาของการปฏิเสธเข้าร่วม Medicaidและมั่นคง (หรือเพิ่ม) ประกัน โดยแสดงวิธีขอความช่วยเหลือสนับสนุนรัฐโปรแกรมที่มีผลต่อความเป็นไปได้ว่า นานครอบคลุม โดย employersponsoredประกันภัย ค่าสัมประสิทธิ์สำหรับบุคคลที่มิใช่พลเมืองในถดถอยนี้เป็น 0.101 (0.026)ในตัวอย่างของทุกคน 0.147 (0.049) ในตัวอย่างของ children.17 ในที่อื่น ๆคำ อพยพที่อาศัยอยู่ในรัฐที่ไม่มีโปรแกรมช่วยเหลือใจกว้างการอพยพของ ประชากรหลังจากปี 1996 เป็นมากมีแนวโน้มที่จะครอบคลุมโดยผู้ให้สนับสนุนนายประกัน เพิ่มขึ้น ESI ช่วยให้ attenuate เป็นอย่างมากกระทบของ cutbacks สวัสดิการจำนวนบุคคลที่มิใช่พลเมืองผู้มีประกันสุขภาพ ในทางตรงกันข้าม ความเป็นไปได้ว่า ประชาชนครอบคลุม โดย ESI ไม่ได้ขออาศัยบทบัญญัติของรัฐสนับสนุนความช่วยเหลือ (ค่าสัมประสิทธิ์เป็นลบ แต่ไม่สำคัญ)

Results (Thai) 3:

ในที่สุด แผงด้านล่างช่วยแก้ไขปริศนาของ Medicaid การลดลง ( หรือเพิ่มขึ้น )
และมั่นคงความคุ้มครองประกันสุขภาพ โดยแสดงให้เห็นว่ารัฐสนับสนุนโครงการความช่วยเหลือ
มีอิทธิพลต่อความน่าจะเป็นที่ผู้อพยพที่ถูกปกคลุมด้วย employersponsored
ประกัน สัมประสิทธิ์การถดถอยนี้ไม่ใช่ประชาชนใน 0.101 ( 0.026 )
ในตัวอย่างของบุคคลทั้งหมดและ 0.147 ( 0049 ) ในตัวอย่างของ children.17 กล่าวอีกนัยหนึ่ง
, ผู้อพยพที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา ที่ไม่ได้ให้โปรแกรมช่วยเหลือเผื่อแผ่
ของผู้อพยพประชากรหลังจากปี 1996 เป็น อย่างมาก น่าจะครอบคลุม
โดยนายจ้างสนับสนุนการประกัน เพิ่มในการพัฒนานี้จะช่วยลดศักยภาพ
เป็นอย่างมากผลกระทบของสวัสดิการ โดยจำนวนของประชาชนที่ไม่ขาดการประกันสุขภาพ ในทางตรงกันข้าม โอกาสที่ประชาชนจะครอบคลุมการพัฒนาไม่ได้
ขอขึ้นอยู่กับบทบัญญัติของรัฐได้รับการสนับสนุนความช่วยเหลือ ( มีค่าเป็นลบแต่
3 )