The present idea of interactive art

The present idea of interactive art began to flourish more in the 1960s for partly political reasons. At the time, many people found it inappropriate for artists to carry the only creative power within their works. Those artists who held this view wanted to give the audience their own part of this creative process. An early example is found in the early 1960s "change-paintings" of Roy Ascott, about whom Frank Popper has written: "Ascott was among the first artists to launch an appeal for total spectator participation".[7] Aside from the “political” view, it was also current wisdom that interaction and engagement had a positive part to play within the creative process.[8]

Results (Thai) 1:

ความคิดปัจจุบันของศิลปะแบบโต้ตอบเริ่มเจริญขึ้นในปี 1960 ด้วยเหตุผลทางการเมืองบางส่วน ในขณะที่หลายคนพบว่ามันไม่เหมาะสมสำหรับศิลปินที่จะดำเนินการเฉพาะพลังงานความคิดสร้างสรรค์ภายในงานของพวกเขา ศิลปินผู้ที่จัดขึ้นในมุมมองนี้อยากจะให้ผู้ชมส่วนหนึ่งของตัวเองของกระบวนการสร้างสรรค์นี้ ตัวอย่างแรกที่พบในช่วงต้นทศวรรษ 1960 "เปลี่ยนภาพ" ของ roy Ascott,เกี่ยวกับคนที่ตรงไปตรงมา popper ได้เขียน:. "Ascott เป็นหนึ่งในศิลปินคนแรกที่เปิดการอุทธรณ์สำหรับการมีส่วนร่วมของผู้ชมทั้งหมด" [7] นอกเหนือจากมุมมองของ "การเมือง" มันก็เป็นภูมิปัญญาปัจจุบันที่มีปฏิสัมพันธ์และการมีส่วนร่วมมีส่วนในเชิงบวกที่จะเล่น ภายในกระบวนการสร้างสรรค์. [8]

Results (Thai) 2:

ความคิดโต้ตอบศิลปะในปัจจุบันเริ่มที่จะงอกงามขึ้นในปี 1960 เพื่อเหตุผลทางการเมืองบางส่วน เวลา หลายคนพบว่าไม่เหมาะสมสำหรับศิลปินเพื่อพลังงานสร้างสรรค์เฉพาะภายในงานของพวกเขา เหล่าศิลปินที่จัดมุมนี้อยากให้ผู้ชมของตนเองเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้สร้างสรรค์ พบตัวอย่างต้นในช่วงต้นปี 1960s "เปลี่ยนแปลงภาพ" ของรอยแอสค็อต เกี่ยวกับที่ Frank Popper ได้เขียน: "แอสค็อตถูกระหว่างศิลปินแรกเริ่มร้องขอสำหรับการเข้าร่วมการแข่งขันรวม"[7] Aside อยู่จากมุมมอง "การเมือง" เนื่องจากปัจจุบันภูมิปัญญาที่โต้ตอบและหมั้นมีส่วนบวกกับเล่นในกระบวนการสร้างสรรค์[8]

Results (Thai) 3:

แนวความคิดของศิลปะแบบอินเทอร์แร็คทีฟเริ่มจะรุ่งเรืองมากในช่วงทศวรรษที่ 1960 s สำหรับเหตุผลทางการเมืองบางส่วน ในช่วงเวลาที่ผู้คนจำนวนมากพบว่ามันไม่เหมาะสมสำหรับศิลปินในการพกพาพลังในการสร้างสรรค์,เพียงแห่งเดียว ภายใน งานของพวกเขา ศิลปินผู้ที่จัดขึ้นนี้อยากให้ผู้ชมที่เป็นส่วนหนึ่งของเขาเองกระบวนการสร้างสรรค์นี้ ตัวอย่างเช่นช่วงเช้าตรู่ที่พบได้ในช่วงต้นปี 1960 ที่"การเปลี่ยน ภาพ เขียน"ของ Roy คอลเลคชั่นเกี่ยวกับผู้ที่ Frank popper ได้เขียน:"คอลเลคชั่นเป็นหนึ่งในศิลปินที่เป็นครั้งแรกในการเปิดตัวที่น่าดึงดูดใจสำหรับยอดรวมผู้ดูการมีส่วนร่วม".[ 7 ]ออกจากที่"การเมือง"ดู,และยังอยู่ในปัจจุบันที่ปัญญาและการโต้ตอบที่มีในทางบวกต่อการเป็นส่วนหนึ่งในการเล่นอยู่ในความคิดสร้างสรรค์กระบวนการ.[ 8 ]